Światowy Szczyt 2005

Nowy Jork, 14-16 września 2005 r.

A/60/L.1
20 września 2005 r.

Dokument Końcowy Szczytu 2005

V. Umocnienie Narodów Zjednoczonych

146. Potwierdzamy nasze zobowiązanie do umacniania Narodów Zjednoczonych w celu zwiększenia ich kompetencji oraz poprawy efektywności, a także zdolności do skutecznego oraz zgodnego z celami i zasadami Karty podejmowania całego spektrum wyzwań naszych czasów. Jesteśmy zdecydowani tchnąć nowego ducha w międzyrządowe organy Narodów Zjednoczonych oraz zaadaptować je do wymogów XXI wieku.

147. Podkreślamy również, że organy Narodów Zjednoczonych, by skutecznie wypełniać swe zadania w kształcie ustalonym przez Kartę, powinny rozwijać dobrą współpracę oraz koordynację działań w ramach wspólnego przedsięwzięcia, jakim jest budowa bardziej efektywnych Narodów Zjednoczonych.

148. Akcentujemy też potrzebę zapewnienia Narodom Zjednoczonym, dla umożliwienia im realizacji ich zadań, odpowiednich i dostarczanych w terminie zasobów finansowych. Zreformowane Narody Zjednoczone muszą reagować na potrzeby wszystkich swych członków, pozostać wierne zasadom leżącym u ich podstaw oraz mieć zdolność do adaptacji przy wykonywaniu swych zadań.

Zgromadzenie Ogólne

149. Potwierdzamy centralną pozycję Zgromadzenia Ogólnego jako głównego forum dyskusyjnego, organu określającego politykę oraz ciała przedstawicielskiego Narodów Zjednoczonych, a także jego rolę w ustanawianiu standardów oraz kodyfikacji prawa międzynarodowego.

150. Z zadowoleniem witamy przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne środki służące umocnieniu jego roli i autorytetu, a także znaczenia Przewodniczącego Zgromadzenia. Dlatego też wzywamy do ich pełnego i szybkiego wdrożenia.

151. Wzywamy również do zacieśnienia stosunków między Zgromadzenia Ogólnym a pozostałymi głównymi organami celem zapewnienia, odpowiednio do kompetencji tych ciał, lepszej koordynacji prac nad sprawami bieżącymi, które wymagają skoordynowanego działania Narodów Zjednoczonych.

Rada Bezpieczeństwa

152. Potwierdzamy, że Kraje Członkowskie złożyły na Radę Bezpieczeństwa, jako ich reprezentanta, główną odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, tak jak to ustalono w Karcie Narodów Zjednoczonych.

153. Popieramy, uznając za istotny składnik naszych całościowych wysiłków nas rzecz przekształcenia Narodów Zjednoczonych, szybką reformę Rady Bezpieczeństwa zmierzającą do uczynienia jej bardziej reprezentatywną, skuteczną oraz przejrzystą, podniesienia jej efektywności i legitymacji, a także poprawy realizacji jej decyzji. Zobowiązujemy się kontynuować starania na rzecz osiągnięcia w tym względzie porozumienia i zwracamy się do Zgromadzenia Ogólnego z prośbą o dokonanie przeglądu przedstawionego powyżej procesu reformy do końca 2005 roku.

154. Zalecamy Radzie Bezpieczeństwa kontynuację adaptowania metod pracy w celu zwiększenia, gdy będzie to właściwe, zaangażowania w te prace Państw nie będących członkami Rady, a także pogłębienia jej odpowiedzialności wobec członków oraz zwiększenia przejrzystości jej poczynań.

Rada Gospodarcza i Społeczna

155. Potwierdzamy zadania nałożone na Radę Gospodarczą i Społeczną przez Kartę i zgromadzenie Ogólne i uznajemy potrzebę uczynienia jej bardziej efektywną w roli głównego organu odpowiedzialnego za koordynację i przegląd polityk, prowadzenie dialogu politycznego oraz przedstawianie zaleceń w sprawach dotyczących rozwoju gospodarczego i społecznego rozwoju, a także wdrażania uzgodnionych na ważniejszych spotkaniach na szczycie i konferencjach Narodów Zjednoczonych międzynarodowych celów rozwoju, włączając w to Milenijne Cele Rozwoju. Dla wypełnienia tych zadań, Rada powinna:

(a) promować ogólnoświatowy dialog i partnerstwo w zakresie globalnych polityk i trendów na płaszczyźnie ekonomicznej, społecznej, środowiskowej oraz humanitarnej. W tym celu Rada powinna stanowić wartościową platformę dla realizowanego przez Państwa Członkowskie na wysokim szczeblu zaangażowania, realizowanego wspólnie z międzynarodowymi instytucjami finansowymi, sektorem prywatnym i społeczeństwem obywatelskim, w sprawach nowych trendów globalnych, polityk oraz działań, a także dla rozwijania zdolności wszystkich wspomnianych podmiotów do lepszej i szybszej reakcji na zmiany w międzynarodowej sferze ekonomicznej, środowiskowej oraz społecznej.

(b) co dwa lata organizować, z udziałem przedstawicieli wysokiego szczebla, Forum Współpracy na rzecz Rozwoju, którego celem będzie przegląd tendencji zachodzących w międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju, w tym również jej strategii, polityk oraz finansowania, a także przyczynianie się do większej spójności działań podejmowanych na rzecz rozwoju przez rozmaitych partnerów oraz pogłębianie wzmacnianie powiązań między normotwórczą i operacyjną aktywnością Narodów Zjednoczonych;

(c) zapewniać dalszy rozwój i pogłębianie ustaleń ważniejszych spotkań na szczycie i konferencji Narodów Zjednoczonych, włączając w to międzynarodowo uzgodnione cele rozwoju, a także organizować doroczne spotkania na szczeblu ministerialnym, których zadaniem będzie wnikliwa ocena postępów realizacji wspomnianych ustaleń, prowadzona z wykorzystaniem, zgodnie z właściwością tych ciał, funkcjonalnych i regionalnych komisji Rady oraz innych międzynarodowych instytucji;

(d) wspierać i uzupełniać wszelkie międzynarodowe wysiłki służące rozwiązywaniu kryzysów i napięć humanitarnych, w tym powstałych w wyniku katastrof naturalnych, w celu przyczynienia się do sprawniejszej i skoordynowanej odpowiedzi Narodów Zjednoczonych na takie sytuacje;

(e) pełnić kluczową rolę w całościowej koordynacji funduszy, programów i organizacji celem zapewnienia ich spójności oraz zapobieżenia duplikowaniu ich zadań i kompetencji;

156. Podkreślamy zarazem, iż pełna realizacja wspomnianych zadań wymaga adaptacji organizacji prac, programu oraz obecnych metod działania Rady Gospodarczej i Społecznej.

Rada Praw Człowieka

157. Zgodnie z naszym zobowiązaniem do umocnienia instrumentarium Narodów Zjednoczonych w zakresie praw człowieka, zdecydowaliśmy się utworzyć Radę Praw Człowieka.

158. Rada będzie odpowiedzialna za promowanie powszechnego poszanowania dla ochronę wszelkiego rodzaju praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich, bez czynienia różnic z jakiejkolwiek przyczyny oraz w sposób sprawiedliwy i równy.

159. Rada będzie zajmować się przypadkami łamania praw człowieka, włączając w to ich masowe i systematyczne naruszenia, oraz przedkładać w tych kwestiach zalecenia. Powinna także przyczyniać się do efektywnej koordynacji działań prowadzonych w tym względzie oraz zabiegać o włączanie problematyki praw człowieka w główny nurt prac Narodów Zjednoczonych.

160. Zwracamy się do Przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego z prośbą o przeprowadzenie na temat Rady otwartych, jawnych i szerokich negocjacji, zakończonych najszybciej, jak będzie to możliwe i jeszcze podczas sześćdziesiątej sesji Zgromadzenia, a których celem będzie ustalenie zadań Rady, jej zasad protokolarnych, funkcji, wielkości, składu, członkostwa, metod pracy oraz procedur.

Sekretariat i reforma zarządzania

161. Uznajemy, iż dla skutecznej realizacji zasad i celów Karty potrzebujemy wydajnego, skutecznego, efektywnego i wiarygodnego Sekretariatu. Jego personel jest zobowiązany działać zgodnie z artykułem 100 Karty, w organizacyjnej kulturze odpowiedzialności, przejrzystości oraz uczciwości. Dlatego też:

(a) doceniamy realizowane obecnie przez Sekretarza Generalnego kroki na rzecz reformy, których celem jest zwiększenie wiarygodności i nadzoru nad personelem Sekretariatu, poprawa osiągnięć zarządzania, zwiększenie jego przejrzystości oraz umocnienie etyczności zachowań, i zachęcamy Sekretarza Generalnego do przedstawiania Zgromadzeniu Ogólnego sprawozdań z postępów we wdrażaniu tych środków;

(b) podkreślamy znaczenie utworzenia efektywnych i wydajnych mechanizmów zapewniających odpowiedzialność i wiarygodność Sekretariatu;

(c) wzywamy Sekretarza Generalnego do zagwarantowania, iż zatrudniając pracowników Sekretariatu największą wagę będzie się przywiązywać do ich zdolności spełnienia najwyższych standardów w zakresie efektywności, kompetencji oraz uczciwości, przy należytym uwzględnieniu, zgodnie z Artykułem 101 Karty, zasady sprawiedliwego geograficznego zróżnicowania;

(d) z zadowoleniem przyjmujemy starania Sekretarza Generalnego o zapewnienie etycznego postępowania urzędników Narodów Zjednoczonych oraz ich większej finansowej jawności, a także podniesienia poziomu ochrony tych, którzy zdecydują się ujawnić przypadki nadużyć w Organizacji. Stanowczo wzywamy Sekretarza Generalnego do skrupulatnego egzekwowania obecnych standardów postępowania oraz do rozwijania ogólnosystemowego kodeksu etycznego adresowanego do całego personelu Narodów Zjednoczonych. Mając to na uwadze, oczekujemy od Sekretarza Generalnego przedstawienia Zgromadzeniu Ogólnemu, jeszcze podczas jego sześćdziesiątej sesji, szczegółowych informacji na temat niezależnego biura etyki, jakie zamierza on utworzyć;

(e) przyrzekamy zapewnić Narodom Zjednoczonym odpowiednie i terminowo przekazywane zasoby, umożliwiające Organizacji realizację jej zadań oraz celów przy uwzględnieniu ustalonych przez Zgromadzenie Ogólne priorytetów oraz konieczności zachowania dyscypliny budżetowej. Podkreślamy, iż każde Państwo Członkowskie powinno wypełnić swoje zobowiązania w zakresie finansowania Organizacji;

(f) Wzywamy Sekretarza Generalnego do możliwie najlepszego i najbardziej efektywnego wykorzystania zasobów organizacji, w zgodzie z czytelnymi zasadami i procedurami ustalonymi przez Zgromadzenie Ogólne oraz w interesie wszystkich Państw Członkowskich. Powinno się to dokonać poprzez przyjęcie najlepszych praktyk zarządzania, w tym również efektywne użycie technologii informacyjnych oraz komunikacyjnych, celem zwiększenia skuteczności oraz wzmocnienia operacyjnych zdolności, a także skoncentrowania się w pracach na zadaniach odpowiadających uzgodnionym w ramach Organizacji priorytetów.

162. Potwierdzamy, iż Sekretarz Generalny pozostaje, zgodnie z artykułem 97 Karty, najwyższym przełożonym personelu Organizacji. Oczekujemy od Sekretarza Generalnego przedstawienia pod rozwagę Zgromadzenia Ogólnego propozycji dotyczących warunków i środków potrzebnym mu do efektywnego wykonywania jego kierowniczych obowiązków.

163. Pochwalamy podejmowane przez Sekretarza Generalnego w przeszłości i obecnie starania o wzmocnienie efektywności zarządzania Narodami Zjednoczonymi oraz jego zdecydowanie w modernizowaniu Organizacji. Pamiętając o naszej odpowiedzialności jako Państw Członkowskich, podkreślamy potrzebę podjęcia decyzji o dalszych reformach służących zwiększeniu dostępności dla Organizacji bardziej efektywnych zasobów finansowych i ludzkich, a tym samym także pełniejszej realizacji jej zasad, celów i zadań. Wzywamy Sekretarza Generalnego do przedstawienia Zgromadzeniu Ogólnemu do rozważenia propozycji na temat wprowadzania w życie reformy zarządzania Organizacją, na których podstawie w pierwszym kwartale 2006 roku podejmie ono odpowiednie decyzje. Równocześnie postanawiamy:

(a) zapewnić, by polityki, regulacje i normy Narodów Zjednoczonych dotyczące budżetu, finansów oraz zasobów ludzkich odpowiadały obecnym potrzebom Organizacji oraz umożliwiały wydajne i efektywne prowadzenie prac, a także zwrócić się do Sekretarza Generalnego z prośbą o przedstawienie Zgromadzeniu Ogólnemu w tym względzie ocen i zaleceń. Oceny i zalecenia Sekretarza Generalnego powinny brać pod uwagę kroki już powzięte w ramach reformy zarządzania zasobami ludzkimi oraz procesu budżetowego;

(b) wzmocnić oraz unowocześnić program prac Narodów Zjednoczonych tak, by odpowiadał on współczesnym wymaganiom Państw Członkowskich. W tym celu Zgromadzenie Ogólne oraz pozostałe właściwe organy dokonają przeglądu wszystkich zadań wynikających z przyjętych wcześniej niż w ciągu ostatnich pięciu lat rezolucji Zgromadzenia lub innych organów, co będzie stanowić uzupełnienie dotychczasowych okresowych przeglądów prowadzonej działalności. Zgromadzenie oraz pozostałe organy powinny przeprowadzić wspomniane przeglądy oraz powziąć na ich podstawie odpowiednie decyzje do końca 2006 roku. Zwracamy się do Sekretarza Generalnego z prośbą o pomoc w realizacji tych przeglądów poprzez przedstawianie analiz i zaleceń, dotyczących także możliwych zmian programowych, które powinny być możliwie szybko rozważone przez Zgromadzenie;

(c) rozważyć szczegółową propozycję na temat ogólnych zasad jednorazowego wykupu kontraktów części personelu w celu podniesienia jego jakości oraz ulepszenia struktury, określającą koszty takiej operacji oraz mechanizmy gwarantujące, iż przyniesie ona zamierzony skutek.

164. Uznajemy pilną potrzebę znaczącej poprawy procesów nadzoru nad oraz kierowania Narodami Zjednoczonymi. Podkreślamy wagę zagwarantowania Biuru Usług Nadzoru Wewnętrznego operacyjnej niezależności. Dlatego też:

(a) uznajemy za sprawę najwyższej rangi kwestię pilnego wzmocnienia znajdujących się w dyspozycji Biura Usług Nadzoru Wewnętrznego zasobów, kompetencji i wiedzy fachowej w zakresie pracy śledczej i audytu;

(b) zwracamy się do Sekretarza Generalnego prośbą o przedstawienie niezależnej i dokonanej przez źródła zewnętrzne oceny Narodów Zjednoczonych, w tym ich systemu rewizyjnego oraz nadzoru wyspecjalizowanych agencji i organizacji, uwzględniającej rolę i zakres odpowiedzialności kierownictwa oraz zachowującej należny szacunek dla charakteru poddawanych tej ocenie organów rewizyjnych i nadzorujących. Wspomniana ocena będzie stanowić element całościowego przeglądu porozumień dotyczących kierowania Organizacją. Zwracamy się do Zgromadzenia Ogólnego z prośbą o podjęcie, w możliwie najwcześniejszej fazie jego sześćdziesiątej sesji, odpowiednich środków, w oparciu o zalecenia i ocenę przygotowane przez Sekretarza Generalnego.

(c) uznajemy potrzebę podjęcia dodatkowych środków dla zapewnienia niezależności struktur nadzoru. Dlatego też zwracamy się do Sekretarza Generalnego z prośbą o przedstawienie Zgromadzeniu Ogólnemu na jego sześćdziesiątej sesji do wstępnego przedyskutowania propozycji utworzenia niezależnego komitetu doradczego do spraw nadzoru, określających również jego zadania, skład, proces selekcji ekspertów oraz wymagane od potencjalnych członków kwalifikacje;

(d) nadajemy Biuru Usług Nadzoru Wewnętrznego kompetencje do oceny możliwości rozszerzenia jego usług zmierzającego do zapewnienia wymagającym tego agencjom Narodów Zjednoczonych wewnętrznego nadzoru oraz przeprowadzanego w sposób, który nie zagrozi świadczeniu przez nie usług wewnętrznego nadzoru wobec Sekretariatu.

165. Domagamy się, by wszyscy urzędnicy Narodów Zjednoczonych spełniali najwyższe standardy zachowań i wspieramy podejmowane obecnie starania o wdrożenie przedstawionej przez Sekretarza Generalnego polityki "zerowej tolerancji" dla aktów seksualnego wykorzystania i nadużyć ze strony personelu Narodów Zjednoczonych, zarówno w siedzibie Organizacji, jak i w terenie. Zachęcamy Sekretarza Generalnego do przedłożenia Zgromadzeniu Ogólnemu propozycji prowadzących do opracowania kompleksowej pomocy dla ofiar tego rodzaju praktyk do 31 grudnia 2005 roku.

166. Zachęcamy Sekretarza Generalnego oraz wszystkie organy decyzyjne do podjęcia dalszych kroków na rzecz włączania perspektywy płci w główny nurt polityczny oraz decyzyjny Organizacji.

167. Stanowczo potępiamy wszelkie ataki wymierzone przeciw bezpieczeństwu personelu uczestniczącego w działaniach Narodów Zjednoczonych. Wzywamy państwa do rozważenia przystąpienia do Konwencji w sprawie bezpieczeństwa personelu Narodów Zjednoczonych i personelu towarzyszącego oraz kładziemy nacisk na potrzebę zakończenia podczas sześćdziesiątej sesji Zgromadzenia Ogólnego negocjacji dotyczących protokołu poszerzającego zakres ochrony prawnej tych osób.

Spójność ogólnosystemowa

168. Jesteśmy przekonani, iż w Narodach Zjednoczonych skupione zostało wyjątkowe bogactwo specjalistycznej wiedzy i innych zasobów z zakresu spraw globalnych. Wyrażamy swe uznanie dla rozległości wiedzy fachowej oraz doświadczeń wielu zajmujących się problemami rozwoju organizacji, agencji, funduszy i programów, działających w systemie Narodów Zjednoczonych w ramach zróżnicowanych i komplementarnych względem siebie obszarów aktywności. Doceniamy też wkład tychże podmiotów w realizację Milenijnych Celów Rozwoju oraz innych celów rozwoju ustanowionych przez różne konferencje Narodów Zjednoczonych.

169. Wyrażamy swe poparcie dla głębszej ogólnosystemowej spójności, manifestując to wprowadzeniem następujących środków:

Wymiar polityczny

• Umocnienie związków między pracami normatywnymi Narodów Zjednoczonych a ich działalnością operacyjną
• Koordynacja działań naszych przedstawicieli w organach naczelnych różnych agencji i organizacji do spraw rozwoju i humanitarnych celem zapewnienia, że będą oni prowadzić spójną politykę przy określaniu zadań tych agencji oraz decydowaniu o alokacji zasobów w ramach systemu
• Zagwarantowanie, iż najważniejsze generalne zagadnienia polityczne, takie jak rozwój lub prawa człowieka oraz płci, będą uwzględniane w trakcie procesów decyzyjnych w Narodach Zjednoczonych.

Działalność operacyjna

• Wdrażanie obecnych reform zmierzających do bardziej efektywnej, wydajnej, spójnej, skoordynowanej oraz lepiej wykonywanej obecności Narodów Zjednoczonych w państwach, w których realizowane są działania Organizacji. Obejmuje to wzmocnienie roli wyższych urzędników lokalnych biur Organizacji, koordynatorów lokalnych i koordynatorów do spraw humanitarnych, włączając w to właściwe określenie ich kompetencji, zasobów oraz odpowiedzialności, a także wspólnych ram kierowania, programowania oraz monitorowania prac
• Zaproszenie Sekretarza Generalnego do rozpoczęcia prac mających na celu dalsze wzmocnienie kierowania oraz koordynacji operacyjnej działalności Narodów Zjednoczonych, włączając w to poddanie pod rozwagę Państw Członkowskich propozycji stworzenia nowych, ściślej zarządzanych jednostek działających w sferze rozwoju, pomocy humanitarnej oraz środowiska naturalnego, tak, by wkład Narodów Zjednoczonych w osiąganie międzynarodowo uzgodnionych celów, w tym Milenijnych Celów Rozwoju, był bardziej efektywny

Pomoc Humanitarna

• Podtrzymanie i poszanowanie podstawowych założeń działalności humanitarnej - humanitaryzmu, neutralności, niepodzielności oraz niezależności, a także zapewnienie podmiotom świadczącym pomoc humanitarną bezpiecznego i nieograniczonego dostępu do ludności potrzebującej, w zgodzie z właściwymi postanowieniami praw międzynarodowego i ustaw krajowych
• Wspieranie wysiłków państw, a w szczególności krajów rozwijających się, zmierzających do zwiększenia ich zdolności na wszystkich szczeblach celem przygotowania ich do działania i szybkiej reakcji na katastrofy naturalne oraz do ograniczania ich skutków
• Zwiększenie efektywności Narodów Zjednoczonych w zakresie pomocy humanitarnej, między innymi drogą poprawy terminowości oraz przewidywalności finansowania inicjatyw humanitarnych, osiąganej w części poprzez usprawnienie Centralnego Odnawialnego Funduszu Kryzysowego
• Dalsze rozwijanie i usprawnianie, gdy to konieczne, mechanizmów korzystania ze zdolności kryzysowych o wysokim stopniu gotowości, pod auspicjami Narodów Zjednoczonych, w celu zagwarantowania szybkiej reakcji na kryzysy humanitarne

Działania na rzecz środowiska naturalnego

• Uznając potrzebę bardziej efektywnych działań systemu Narodów Zjednoczonych w obszarze środowiska naturalnego, o wzmocnionej koordynacji, sprawniejszym doradztwie i pomocy przy opracowywaniu polityk, popartych głęboką wiedzą naukową, oceną oraz współpracą, ściślejszym przestrzeganiem umów międzynarodowych, przy równoczesnym poszanowaniu ich prawnej autonomii, a także przy pełniejszym włączeniu działań w zakresie środowiska naturalnego w szerzej pojęty kontekst zrównoważonego rozwoju na poziomie operacyjnym, w tym również posunięć w zakresie budowy odpowiednich zdolności, uzgodniliśmy, że będziemy poszukiwać możliwości stworzenia bardziej spójnych ram instytucjonalnych dla podejmowania tych kwestii, a także bardziej zintegrowanej struktury opartej na już istniejących instytucjach i uzgodnionych międzynarodowo instrumentach, właściwych organach traktatowych oraz organizacjach i agencjach wyspecjalizowanych.

Organizacje regionalne

170. W pełni popieramy zacieśnianie stosunków między Narodami Zjednoczonymi a organizacjami regionalnymi i subregionalnymi, zgodnie postanowieniami Rozdziału VIII Karty. Dlatego też postanawiamy:

(a) rozszerzyć konsultacje i współpracę Narodów Zjednoczonych z organizacjami regionalnymi i subregionalnymi poprzez przyjęcie formalnych porozumień między właściwymi sekretariatami, a także, gdy będzie to właściwe, włączenie organizacji regionalnych w prace Rady Bezpieczeństwa;

(b) zapewnić, by organizacje regionalne dysponujące zdolnościami do zapobiegania konfliktom zbrojnym lub prowadzenia misji pokojowych rozważyły możliwość wkomponowania tych zdolności w ramy Systemu Porozumień o Siłach Stałej Gotowości Narodów Zjednoczonych;

(c) wzmocnić współpracę ekonomiczną, społeczną i kulturalną między Narodami Zjednoczonymi a tymi organizacjami.

Współpraca Narodów Zjednoczonych z parlamentami

171. Wzywamy do wzmocnienia współpracy Narodów Zjednoczonych z narodowymi oraz regionalnymi parlamentami, zwłaszcza prowadzonej w oparciu o Unię Międzyparlamentarną, celem przyczynienia się do postępu w realizacji Deklaracji Milenijnej we wszelkich jej aspektach i w ramach wszystkich sfer aktywności Narodów Zjednoczonych, a także dla zapewnienia efektywnej implementacji reformy Narodów Zjednoczonych.

Udział władz lokalnych, sektora prywatnego oraz społeczeństwa obywatelskiego, włączając w to organizacje pozarządowe

172. Z zadowoleniem przyjmujemy pozytywny wkład sektora prywatnego oraz społeczeństwa obywatelskiego, w tym także organizacji pozarządowych, w promocję i implementację programów na rzecz rozwoju oraz praw człowieka, podkreślając zarazem znaczenie ich ciągłego zaangażowania wraz z Rządami, Narodami Zjednoczonymi oraz innymi organizacjami w tych kluczowych obszarach.

173. Podkreślamy istotną rolę władz lokalnych w przyczynianiu się do osiągnięcia międzynarodowo uzgodnionych celów rozwoju, w tym również Milenijnych Celów Rozwoju.

174. Zachęcamy do rozwoju praktyk odpowiedzialnego biznesu, takich jak te propagowane w ramach inicjatywy Global Compact.

175. Z radością przyjmujemy dialog między wszystkimi tymi podmiotami i organizacjami a Państwami Członkowskimi, znajdujący swe odzwierciedlenie w pierwszych nieformalnych interaktywnych posłuchaniach przedstawicieli organizacji pozarządowych, społeczeństw obywatelskich oraz sektora prywatnego przed Zgromadzeniem Ogólnym.

Karta Narodów Zjednoczonych

176. Zważywszy, iż Rada Powiernicza nie odbywa już spotkań oraz nie pełni obecnie żadnych funkcji, uznaliśmy za stosowne usunięcie Rozdziału XIII Karty oraz wykreślenie odniesień do Rady Powierniczej z Rozdziału XII.

177. Biorąc pod uwagę rezolucję Zgromadzenia Ogólnego nr 50/52 oraz przywołując towarzyszącą jej dyskusję w Zgromadzeniu, a także pamiętając o powadze przyczyn leżących u podstaw powołania Narodów Zjednoczonych, lecz równocześnie spoglądając w naszą wspólną przyszłość, postanawiamy usunąć odniesienia do państw nieprzyjacielskich z Artykułów 53, 77 oraz 107 Karty.

178. Zwracamy się do Rady Bezpieczeństwa z prośbą o rozważenie kwestii składu, zadań i metod pracy Wojskowego Komitetu Sztabowego.