facebook facebook instagram youtube

Spotkanie wysokiego szczebla na forum Zgromadzenia Ogólnego
na temat migracji międzynarodowych i rozwoju
14 - 15 września 2006 r.

W dniach 14 - 15 września 2006 r. w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku odbędzie się spotkanie wysokiego szczebla na temat migracji międzynarodowych i rozwoju. Spotkanie, ustanowione na mocy rezolucji 58/208 z 23 grudnia 2003 r., przebiega w ramach sześćdziesiątej pierwszej sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Weźmie w nim udział 120 przedstawicieli państw.

Celem obrad jest omówienie wielowymiarowych aspektów migracji międzynarodowych i rozwoju, sposobów maksymalizacji korzyści płynących z migracji i minimalizacji negatywnych skutków. Ponadto, dialog wysokiego szczebla skupi się na wyzwaniach związanych z osiąganiem celów rozwojowych wyznaczonych na forum międzynarodowym, w tym Milenijnych Celów Rozwoju (MDG).

Debacie plenarnej towarzyszyć będą spotkania ministrów i delegatów przy okrągłym stole, podczas których omówione zostaną takie kwestie jak przemyt migrantów i handel ludźmi, fundusze przesyłane do domu przez osoby pracujące za granicą, jak również współpraca na poziomie bilateralnym i regionalnym.

Spotkanie wysokiego szczebla na temat migracji to pierwsza sesja plenarna poświęcona tej tematyce. Odbywa się ono w dobie zwiększonej uwagi poświęconej międzynarodowemu ruchowi ludzi i intensyfikacji międzypaństwowych rozmów na temat migracji.

"Dopiero zaczynamy rozumieć, co należy zrobić by migracja w sposób stały służyła rozwojowi.", stwierdził Sekretarz Generalny Kofi Annan w swoim raporcie przygotowanym na sesję plenarną. "Każdy z nas trzyma w ręku kawałek układanki, jaką jest migracja, nikt jednak nie zna pełnego jej obrazu. Nadszedł czas by wspólnie ją ułożyć."

Zgodnie z szacunkami raportu Sekretarza Generalnego ONZ na temat migracji międzynarodowej i rozwoju, 191 milionów osób mieszka w krajach nie będącymi ich krajami urodzenia. Raport podkreśla, że ludzie migrują nie tylko z południowej części świata na północ. Jedna trzecia całkowitej liczby migrantów to pracownicy i ich rodziny pochodzący z krajów rozwijających się i mieszkający w krajach rozwiniętych; jedna trzecia przemieściła się z kraju rozwijającego się do drugiego, a pozostali emigrowali z kraju rozwiniętego.

Dziesięć głównych państw pochodzenia migrantów przybywających
do państw OECD w Europie (w tys.)

2000 2004
Maroko 96 Rumunia 196
Ekwador 95 Polska 169
Polska 94 Maroko 121
Bułgaria 81 Bułgaria 88
Turcja 79 Turcja 73
Rumunia 76 Ukraina 68
Stany Zjednoczone 64 Wielka Brytania 67
Niemcy 60 Niemcy 65
Francja 60 Federacja Rosyjska 65
Włochy 56 Stany Zjednoczone 50
Ogółem 761 Ogółem 964

źródło: International Migration Outlook 2006, OECD

Według najświeższych danych szacunkowych zawartych w raporcie, w 2005 roku środki finansowe przesyłane przez migrantów do ich domów rodzinnych w krajach rozwijających się opiewały na kwotę 173 miliardów dolarów. W krajach rozwiniętych imigranci często uzupełniają niedobór siły roboczej w poszczególnych sektorach gospodarczych lub podejmą się prac niepopularnych. Migracje wpływają na ograniczanie zjawiska starzenia się społeczeństwa i  wpływają na utrzymanie płynności systemów świadczeń społecznych, jak również stymulują popyt i wzrost gospodarczy.

Obecnie setki tysięcy pracowników wraz z rodzinami z Europy Wschodniej przemieszcza się do krajów Europy Zachodniej, w których zarobki są wyższe. Zjawisko to nasiliło się po przystąpieniu dziesięciu nowych państw do Unii Europejskiej, jak również w wyniku decyzji kilku państw członkowskich UE o złagodzeniu restrykcji dotyczących pracowników migrujących z państw wschodnich. Pięć państw wschodnioeuropejskich - trzy nowe państwa członkowskie UE oraz Federacja Rosyjska i Ukraina - znajdują się obecnie w pierwszej dziesiątce państw, z których pochodzą migranci udający się do Europy Zachodniej.

Jednakże niski przyrost naturalny i szybkie starzenie się społeczeństw Europy Wschodniej sugerują, iż w dłuższej perspektywie odpływ migrantów z tych krajów zostanie zahamowany. Dane ONZ za rok 2005 stwierdzają, iż 18% ludności przekroczyło wiek 60 lat, a przewiduje się, że do roku 2050 odsetek ten wzrośnie do 34%. Już obecnie pojawiają się sygnały, że rezultatem wyjazdu młodych pracowników z nowych państw członkowskich UE jest powstanie zapotrzebowania na pracę migrantów pochodzących z za ich wschodnich granic.

Migranci mieszkający w krajach Europy Wschodniej

Kraj lub region Ogół ludności (w tys.) Liczba migrantów
Liczba (w tys.) Procent ludności
2005 2005
Europa Wschodnia297.32822.3787,5
Białoruś9.7551.19112,2
Bułgaria7.7261041,3
Czechy10.2204534,4
Węgry10.0983163,1
Polska38.5307031,8
Republika Mołdowy4.20644010,5
Rumunia21.7111330,6
Federacja Rosyjska143.20212.0808,4
Słowacja5.4011242,3
Ukraina46.4816.83314,7

źródło: United Nations, Departament of Economic and Social Affairs, Population Division (International Migration 2006, October 2006)

W latach 1992-1998 dynamika migracji w Federacji Rosyjskiej przebiega dwutorowo. Odpływy migrantów zostały zrównoważone, a nawet przewyższone napływem 3,7 milionów osób z innych państw Wspólnoty Niepodległych Państw (dawnych republik Związku Radzieckiego) i z państw nadbałtyckich.

W roku 2002 Federacja uchwaliła ustawę zezwalającą na wydawanie pozwoleń na pracę osobom pragnącym pracować przez okres nie przekraczający jednego roku, jak również pozwoleń na pobyt czasowy zezwalających na pobyt i pracę prze okres do lat trzech. W latach 2000-2004 liczba takich pozwoleń podwoiła się osiągając poziom 400.000. Pięć z ośmiu głównych państw pochodzenia migrantów tymczasowych przybywających do Federacji Rosyjskiej stanowiły państwa Wspólnoty Niepodległych Państw, na które przypadła niemal połowa wydanych zezwoleń na pracę. Pracownicy tymczasowi przybywali również z  Chin, Turcji i Wietnamu.

Rosnący poziom migracji do Federacji Rosyjskiej stanowi jeden z wyjątków w Europie Wschodniej, w której całkowita liczba migrantów maleje. Od czasu rozpadu Związku Radzieckiego na początku lat dziewięćdziesiątych odbywały się masowe migracje osób pochodzenia niemieckiego, żydowskiego i Greków Pontyjskich z państw WNP i innych państw Europy Wschodniej do Niemiec, Izraela i Grecji. W latach 1990 - 2002 do Niemiec napłynęło ponad 4 miliony osób pochodzenia niemieckiego z tych państw.

Obecnie najbardziej dynamiczny czynnik stanowią migracje pracowników tymczasowych. W roku 2002 ponad 90% migracji siły roboczej do Niemiec pochodziło z Europy Wschodniej, w szczególności z Polski. Daje się także zauważyć rosnący odsetek migrantów z Bułgarii i Ukrainy w Portugalii i Hiszpanii, jak również rosnąca liczba polskich pracowników w Wielkiej Brytanii. W związku z otwarciem granic państw wschodnioeuropejskich na początku lat dziewięćdziesiątych liczba umów bilateralnych dotyczących podejmowania pracy w regionie wzrosła pięciokrotnie. W wielu przypadkach - nie odzwierciedlanych w oficjalnych statystykach z uwagi na fakt, iż państwa rejestrują imigrantów, zaś nie rejestrują ich powrotów - pracownicy po upływie krótkiego czasu powracają do swoich krajów w Europie Wschodniej i mogą powtarzać ten proces kilkakrotnie. Pod kątem przekazywanych środków pieniężnych w regionie prowadzą Polska i Federacja Rosyjska. W roku 2004 do tych krajów napłynęło po 2,7 miliardów dolarów.


Profil statystyczny migracji międzynarodowej w ujęciu globalnym
i regionalnym dla wybranych regionów

Główny obszar, region lub kraj Szacunkowa liczba migrantów międzynarodowych (obu płci) w połowie roku Szacunkowa liczba kobiet migrantek w milionach Szacunkowa liczba mężczyzn migrantów w milionach Szacunkowa liczba uchodźców w połowie roku w milionach
1990 2005 1990 2005 1990 2005 1990 2005
Świat 154,9 190,6 76,0 94,5 79,0 96,1 18,5 13,5
Afryka Subsaharyjska 15,3 15,9 7,1 7,6 8,2 8,3 5,2 2,8
Azja Zachodnia i Afryka Północna 15,9 23,8 6,2 9,2 9,7 14,7 2,7 4,9
Azja (Pozostałe) 35,0 30,5 16,7 15,1 18,2 15,5 7,4 3,1
Europa Środkowo-Wschodnia 25,1 24,8 14,1 14,2 11,0 10,6 0,0 0,3
Europa Zachodnia 24,3 39,5 11,9 20,1 12,4 19,3 1,3 1,7
Ameryka Północna i Południowa 34,6 51,1 17,6 25,8 17,0 25,4 1,8 0,6
Oceania 4,8 5,0 2,3 2,6 2,4 2,4 0,1 0,1
EU 15 22,6 37,2 11,1 19,0 11,5 18,2 1,2 1,6
EU 25 26,3 39,9 13,1 20,5 13,1 19,4 1,3 4,6
Azja Południowo-Wschodnia - główne kraje pochodzenia 0,9 1,1 0,4 0,5 0,4 0,5 0,0 0,5
Azja Wschodnia i Południowo-Wschodnia - główne kraje docelowe 6,5 11,1 3,1 5,7 3,4 5,4 0,5 0,5


Główny obszar, region lub kraj Dynamika wzrostu Udział migrantow międzynarodowych w populacji ogółem Udział kobiet migrantek w całkowitej liczbie migrantów Udział uchodźców migrantów w całkowitej liczbie międzynarodowych
  1990 - 2005 1990 2005 1990 2005 1990 2005
Świat 1,38 2,93 2,95 49,0 49,6 11,9 7,1
Afryka Subsaharyjska 0,24 2,96 2,11 46,2 47,9 33,8 17,3
Azja Zachodnia i Afryka Północna 2,69 6,24 6,76 38,9 38,5 17,0 20,7
Azja (Pozostałe) -0,9 1,15 0,82 47,9 49,3 21,2 10,2
Europa Środkowo-Wschodnia -0,09 7,28 7,5 56,3 57,4 0,1 1,3
Europa Zachodnia 3,23 6,45 9,89 49,2 51,0 5,3 4,3
Ameryka Północna i Południowa 2,61 4,76 5,73 50,8 50,4 5,2 1,1
Oceania 0,39 17,78 15,23 49,1 51,3 2,3 1,6
EU 15 3,32 6,19 9,65 49,1 51,0 5,4 4,3
EU 25 2,78 5,98 8,67 50,0 51,4 4,8 4,1
Azja Południowo-Wschodnia - główne kraje pochodzenia 1,3 0,22 0,22 49,5 49,1 5,5 0,4
Azja Wschodnia i Południowo-Wschodnia - główne kraje docelowe 3,62 0,46 0,7 47,6 51,5 7,2 4,2

Źródło: United Nations, Departament of Economic and Social Affairs, Population Division (International Migration 2006, October 2006)

Zobacz również:

GA High-level Dialogue on International Migration and Development


Dokument opracowany przez Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie, 14 września 2006 r.

W serwisie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.

×