Bezpieczeństwo żywnościowe i zrównoważone rolnictwo

Nadszedł czas, aby jeszcze raz zastanowić się nad tym, w jaki sposób przebiega proces dystrybucji, konsumpcji i produkcji naszej żywności.

Pola ryżowe na Madagaskarze.

Jeśli proces ten będzie przebiegał w sposób poprawny to rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo mogą zapewnić wszystkim ludziom właściwe wyżywienie, przynieść przyzwoite dochody, przyczyniając się jednocześnie do rozwoju wsi i ochrony środowiska .

Tymczasem nasze gleby, akweny słodkowodne, oceany, lasy i cała różnorodność biologiczna ulegają szybkiej degradacji. Zmiany klimatyczne w większym niż kiedykolwiek stopniu oddziałują na zasoby naturalne, od których jesteśmy zależni.

Konieczna jest gruntowna zmiana światowego systemu żywnościowego i rolnictwa, by wyżywić 925 milionów obecnie głodujących ludzi - do 2050 roku liczba ta zwiększy się o 2 miliardy osób.

Sektor żywności i rolnictwa oferuje kluczowe rozwiązania dla rozwoju i ma zasadnicze znaczenie dla zwalczania głodu i ubóstwa.

Fakty i liczby:

• Sektor żywności i rolnictwa ma kluczowe znaczenie dla rozwoju „zielonej gospodarki”. Jest największym sektorem, który wykorzystuje 60% światowych ekosystemów i zapewnia utrzymanie 40% populacji ludzi.
• Rolnictwo jest największym źródłem dochodów i pracy dla ubogich rodzin wiejskich, a często jedynym pewnym sposobem na wydobycie z ubóstwa. W krajach rozwijających się małe farmy, które są zależne od wody deszczowej, dostarczają ponad 80% żywności. Inwestycja w produktywność tych farm to droga do zwiększania produkcji żywności.
• Od 1900 roku, różnorodność upraw zmniejszyła się o 75%. Tymczasem, zróżnicowane uprawy mogą przyczynić się do poprawy jakości żywienia i zwiększenia dobrobytu społeczeństw rolniczych oraz do powstania bardziej odpornych i zrównoważonych systemów rolniczych.
• Ochrona ludzi najbardziej narażonych na niedożywienie, zwłaszcza kobiet i dzieci oraz wzmocnienie ich szans na rozwój własnego potencjału i uczestnictwo we wzroście gospodarczym, ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia globalnego bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego, budowy inkluzyjnej „zielonej gospodarki”.