Ponad 175 milionów ludzi, w tym migrujący pracownicy, uchodźcy, azylanci, stali imigranci oraz pozostała reszta, mieszka i pracuje poza krajem swego urodzenia i obywatelstwa. Wielu z nich to pracownicy - migranci. Konwencja o Pracownikach - Migrantach (art. 2, § 1) definiuje pojęcie "pracownik - migrant" następująco: "osoba, która została najęta do czynności związanej z wynagrodzeniem w państwie, w którym nie jest obywatelem". Konwencja wprowadza nowe podejście przy definiowaniu praw odnoszących się do pewnych kategorii pracowników - migrantów i ich rodzin, włączając w to pracowników przygranicznych, pracowników sezonowych, żeglarzy, pracowników instalacji przybrzeżnych, pracowników objazdowych, migrantów zatrudnionych przy realizacji określonych projektów oraz pracowników prowadzących własną działalność gospodarczą.

Celem Konwencji jest zapobieganie i likwidacja wyzysku wszystkich pracowników - migrantów i ich rodzin. Pracownicy przed migracją powinni mieć możliwość zdobycia podstawowej umiejętności języka, a także wiedzy na temat kultury oraz prawnych, politycznych i socjalnych struktur państwa do którego się udają. Artykuł 37 Konwencji traktuje o prawie legalnych pracowników - migrantów i ich rodzin przed wyjazdem lub w momencie przyjęcia do kraju zatrudnienia do informacji o wszelkich warunkach dotyczących ich przyjęcia, wymaganiach, które muszą spełnić w kraju zatrudnienia oraz informacji o organach państwowych, do których powinni się zgłosić w przypadku zmiany warunków przyjęcia.

Pracownicy - migranci są narażeni w szczególności na takie zjawiska jak rasizm, ksenofobia i dyskryminacja. Często stykają się z wrogością i podejrzeniami ze strony społeczności, w których żyją i pracują. Wyjątkowo niebezpiecznym zjawiskiem zachęcającym i usprawiedliwiającym ksenofobiczną wrogość i przemoc jest kojarzenie migracji i migrantów z przestępczością. Stereotyp, że wszyscy migranci to osoby przebywające w danym kraju nielegalnie, powoduje częstsze oskarżanie ich o popełnianie czynów karalnych i wykroczeń. Takie podejście stawia migrantów poza ochroną ze strony prawa.

Wejście w życie Międzynarodowej Konwencji o Ochronie Praw Wszystkich Pracowników - Migrantów i Członków Ich Rodzin wsparło i uzupełniło system ochrony praw człowieka stworzony w ramach ONZ. Ochronę migrantów zapewniają także inne traktaty i konwencje z zakresu praw człowieka. Należą do nich przede wszystkim: Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych, Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, Międzynarodowa Konwencja w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej, Konwencja w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet oraz Konwencja o Prawach Dziecka. Komitety nadzorujące realizację postanowień tych traktatów przy wielu okazjach wyrażały troskę z powodu niedostatecznej ochrony praw migrantów. Normy prawne chroniące migrantów znajdują się także w Konwencji o Migracji Zarobkowej z 1949 r. (nr 97) oraz Konwencji o Pracownikach - Migrantach (uzupełnienie) z 1975 r. (nr.143) uchwalonych przez Międzynarodową Organizację Pracy.