Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych
Ceremonia podpisania Konwencji, 30 marca 2007 r.
13 grudnia 2006 r., rezolucją 61/106, Zgromadzenie Ogólne NZ jednogłośnie przyjęło Konwencję Praw Osób Niepełnosprawnych. Uchwalenie Konwencji to głównie zasługa przedstawicieli środowisk osób niepełnosprawnych, którzy na arenie międzynarodowej walczyli o akt prawny dotyczący ich praw. Utworzono Międzynarodową Grupę Niepełnosprawnych (International Disability Caucus), będącą koalicją 70 międzynarodowych, regionalnych i krajowych organizacji. Państwa członkowskie ONZ oraz przedstawiciele społeczności osób niepełnosprawnych współpracowali na forum ONZ w celu stworzenia odpowiedniego traktatu.
Konwencja ma na celu zapewnienie osobom niepełnosprawnym posiadania takich samych praw i obowiązków, z jakich korzystają inni członkowie społeczeństwa. Ma zagwarantować im także uczestniczenie w życiu społecznym na zasadach pełnoprawnych członków, którzy mogą przyczyniać się do rozwoju, jeśli tylko dana im będzie szansa. Konwencja podkreśla, że osoba niepełnosprawna powinna korzystać z pełnego równouprawnienia, zakazu dyskryminacji oraz z równości wobec prawa. Ma prawo do wolności i bezpieczeństwa; prawo do swobody poruszania się i do niezależnego życia; prawo do zdrowia, pracy i edukacji; oraz prawo do udziału w życiu politycznym i kulturalnym.
Ceremonia podpisania Konwencji,
30 marca 2007 r.
30 marca 2007 r. Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych została otwarta do podpisu. Uroczystość odbyła się w sali Zgromadzenia Ogólnego NZ. Swój podpis pod aktem prawnym złożyli przedstawiciele 80 państw członkowskich oraz Wspólnota Europejska. Jeszcze nigdy tak wiele państw nie stało się sygnatariuszami traktatu międzynarodowego w pierwszym dniu jego udostępnienia do podpisu. Polskę, która również podpisała Konwencję 30 marca, reprezentowała Anna Kalata, Minister Pracy i Polityki Społecznej. W uroczystości uczestniczyło także ponad 350 przedstawicieli organizacji pozarządowych z całego świata, zajmujących się problematyką niepełnosprawności.
Przyjęcie Konwencji wiąże się z koniecznością dokonania konkretnych zmian legislacyjnych oraz przewartościowania postaw. Konwencja wyznacza standardy minimalne w respektowaniu godności ludzkiej oraz długoterminowe cele prowadzące do pełnej integracji osób niepełnosprawnych ze społeczeństwem. Implementacja tego aktu prawnego w poszczególnych krajach będzie przebiegać stopniowo.
30 marca 2007 r. został również otwarty do podpisu Protokół Fakultatywny do Konwencji Praw Osób Niepełnosprawnych. Przewiduje on możliwość przedstawiania przez poszczególne osoby oraz grupy osób petycji w sprawie naruszania praw, które kierowane będą do Komitetu Praw Osób Niepełnosprawnych (the Committee on the Rights of Personos with Disabilities) po wyczerpaniu ścieżki legislacyjnej w danym kraju. Z 80 państw, które pierwszego dnia podpisały Konwencję, 36 nie złożyło swego podpisu pod Protokołem Fakultatywnym, w tym Polska.
Konwencja wejdzie w życie po ratyfikowaniu jej przez 20 państw. To ważne wydarzenie będzie miało wpływ na życie ponad 650 milionów osób niepełnosprawnych na całym świecie, przynosząc im korzyści i poprawę bytu.
Zobacz również:
Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych
http://www.unic.un.org.pl/dokumenty/Konwencja_Praw_Osob_Niepelnosprawnych.pdf
Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych - wersja tekstowa http://www.unic.un.org.pl/dokumenty/KonwencjaPrawOsobNiepelnosprawnych.txt
Convention on the Rights of Persons with Disabilities
http://www.un.org/disabilities/default.asp?id=259