facebook facebook instagram youtube

Przesłanie Sekretarza Generalnego ONZ
z okazji Międzynarodowego Dnia Ochrony Warstwy Ozonowej
16 września 2008 r.

Niepokój na rynkach, spadek koniunktury gospodarczej i dyskusje o recesji zawsze oznaczały nadejście ciężkich czasów dla środowiska naturalnego. W takich chwilach ochrona planety była często postrzegana jako luksus i jako obciążenie dla procesu odbudowy gospodarczej i dla rozwoju. Jednak nadzwyczajny przykład warstwy ozonowej, której poświęcony jest dzisiejszy Dzień, pokazuje, że takie podejście jest mitem.

Zdecydowane, wielostronne działania odnoszące się do zagrożeń i wyzwań dla środowiska naturalnego przynoszą korzyści zdrowotne, społeczne i gospodarcze na szeroką skalę. Protokół Montrealski nt. Substancji Zubożających Warstwę Ozonową - podpora naszych działań w zakresie walki z niszczeniem wątłej tarczy ochronnej ziemi - przyczynia się także do walki ze zmianami klimatycznymi. Okazało się, że wiele substancji chemicznych kontrolowanych w ramach tego traktatu także wpływa na proces globalnego ocieplenia. Wycofanie z użycia chlorofluorokarbonów (CFC) – kiedyś powszechnie stosowanych w takich produktach jak lodówki – i obecna decyzja o nie zwiększaniu użycia i wycofywaniu hydrochlorofluorokarbonów (HCFC), to dwie korzyści płynące z traktatu. Mam nadzieję, że rządy państw wezmą te rezultaty pod uwagę i poczują się zainspirowane do podjęcia działań dotyczących szerokiej gamy problemów środowiskowych – w każdej sytuacji, a nie tylko w czasach dobrobytu. Działania te powinny obejmować głębsze poszukiwanie wspólnych wątków w naszych licznych, wielostronnych porozumień środowiskowych.

W przyszłym roku, w Kopenhadze, przedstawiciele rządów państw wezmą udział w ważnym spotkaniu dotyczącym realizacji postanowień Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu. Naszym celem jest opracowanie rozstrzygającego, nowego porozumienia, które wprowadzi świat na drogę stabilizacji ilości gazów cieplarnianych w atmosferze i które zapewni środki finansowe potrzebne, by kraje słabo rozwinięte mogły przystosować się do skutków zmian klimatycznych. Takie porozumienie nie tylko stanowiłoby postęp w zakresie jednego z największych wyzwań naszych czasów, ale także może pomóc rozwiązać problemy zanieczyszczenia powietrza w miastach, wylesiania, utraty różnorodności biologicznej i odnieść się do innych zagrożeń.

Po dekadach chemicznego atakowania warstwy ozonowej jej pełna odbudowa może zająć kolejne pięćdziesiąt lat. Z Protokołu Montrealskiego wynika, że gdy zdegradujemy nasze środowisko, to jego uzdrowienie będzie długotrwałym procesem, a nie dorywczą naprawą. Jednak najważniejszą lekcją płynącą z Protokołu jest to, że działając w zakresie jednego problemu, działamy także na rzecz rozwiązania innych. Trwały postęp i możliwość pojawienia się nowych, przełomowych rozwiązań podczas spotkania w Kopenhadze i na innych forach przyczyniłyby się także znacząco do realizacji Milenijnych Celów Rozwoju. W Międzynarodowym Dniu Ochrony Warstwy Ozonowej zobowiążmy się, do szerszego wykorzystywania takich wieloaspektowych możliwości i do zrobienia wszystkiego, co w naszej mocy, by już dziś stworzyć „zieloną gospodarkę” dla przyszłości.



2008-09-15

W serwisie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.

×