62 lata temu Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, w rezolucji 181, przedstawiło wizję dwóch państw. Państwo Izrael istnieje. Państwo Palestyńskie nie. Palestyńczycy wciąż walczą o swoje niezbywalne prawo do samostanowienia.
Społeczność międzynarodowa chroni ludność palestyńską i angażuje się w jej sprawy. Kwestią palestyńską zajmują się m.in. agendy ONZ, przede wszystkim UNRWA - Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie. Dostarczana pomoc humanitarna jest niezbędna, lecz wciąż niewystarczająca. Nasza największa uwaga musi być skierowana na znalezienie politycznego rozwiązania konfliktu.
Z radością przyjmuję zaangażowanie premiera Netanjahu i prezydenta Abbasa w rozwiązanie dwu-państwowe. Jednocześnie jestem głęboko zaniepokojony tym, że rozmowy pomiędzy Izraelem a Organizacją Wyzwolenia Palestyny od prawie roku znajdują się w zawieszeniu. Popieram wysiłki Stanów Zjednoczonych zmierzające do wznowienia kluczowych negocjacji dotyczących ostatecznego statusu, w tym bezpieczeństwa Izraelczyków i Palestyńczyków, granic, uchodźców oraz Jerozolimy.
Jednak, przy braku jasnej politycznej wizji, rozwój w rejonie jest kwestią budzącą troskę.
Pomimo powtarzających się głosów społeczności międzynarodowej nawołujących Izrael do wstrzymania procesu osadniczego, ograniczenia ‘przyrostu naturalnego’, jak również rozbrojenia posterunków powstałych po marcu 2001, we Wschodniej Jerozolimie oraz na Zachodnim Brzegu osadnictwo nadal rozwija się. Zagraża to państwowości palestyńskiej i musi zostać przerwane. <> Ponadto, bariera wciąż ogranicza dostęp Palestyńczyków do kluczowych usług socjalnych, ziemi uprawnej i Wschodniej Jerozolimy. Jak wiadomo, Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości uznał, że przesunięcie w 1967 roku linii podziału na okupowane terytorium palestyńskie jest niezgodne z prawem międzynarodowym.
Jestem poważnie zaniepokojony sytuacją w Jerozolimie. Wysiedlenia Palestyńczyków, niszczenie domów, wprowadzanie osadników na obszary palestyńskie i wciąż rozrastające się osiedla oraz stałe zamykanie palestyńskich instytucji w okupowanej Wschodniej Jerozolimie są sprzeczne z prawem międzynarodowym i warunkami planu działań - Road Map.
Określenie statusu Jerozolimy pozostaje kluczową kwestią, która powinna być rozwiązana w drodze negocjacji między stronami. Jak wcześniej ustanowił Kwartet Madrycki, jednostronne działania nie mogą przesądzać o wyniku negocjacji i nie zostaną uznane przez społeczność międzynarodową. Wzywam Izrael do zaprzestania tych działań i ponownego otwarcia instytucji palestyńskich w Jerozolimie. Wzywam Palestyńczyków do zwalczania radykalnego ekstremizmu oraz powstrzymania się od podburzania ludności. Wszystkie strony powinny wykazywać maksymalną powściągliwość w działaniach w Jerozolimie. Wydarzenia mające tam miejsce odbijają się szerokim echem w całym regionie.
Istnieje pilna potrzeba trwałego rozwiązania kryzysu w Strefie Gazy. Wraz z nadejściem dotkliwej zimy, sytuacja humanitarna wymaga szczególnej troski. Zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa 1860, blokada Strefy Gazy powinna zostać zniesiona, aby umożliwić niezakłócony przepływ pomocy humanitarnej, towarów i osób. Zgodne z wymienioną rezolucją, działania muszą również odnosić się do uzasadnionych obaw Izraela dotyczących bezpieczeństwa. Powinny one zawierać mechanizm zapobiegania przemytowi broni do Strefy Gazy i zakończenia palestyńskiego ostrzału rakietowego Izraelczyków.
Dziesięć miesięcy po zakończeniu działań wojennych w Strefie Gazy i w południowym Izraelu nadal nie została właściwie rozwiązana kwestia odpowiedzialności za liczne naruszenia międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka. Wzywam Izrael i odpowiednie władze palestyńskie do niezwłocznego przeprowadzenia wiarygodnych dochodzeń w sprawie zarzutów za poważne pogwałcenia praw człowieka podczas konfliktu w Strefie Gazy.
Kolejną istotną kwestią jest ponowne zjednoczenie Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu. Rozwiązanie w sprawie powstania dwóch państw nie może zaistnieć bez połączenia terytoriów palestyńskich. Popieram wysiłki Egiptu w tym zakresie.
Teraz bardziej niż kiedykolwiek polityka musi być wiarygodna. Ci, którzy próbują podważyć wysiłki na rzecz pokoju przy użyciu przemocy lub zmieniają fakty dotyczące wydarzeń w całym rejonie nie powinni mieć wpływu na podejmowane decyzje.
Narody Zjednoczone ze swojej strony będą kontynuować prace na rzecz sprawiedliwego i trwałego pokoju na Bliskim Wschodzie prowadząc negocjacje w oparciu o rezolucje Rady Bezpieczeństwa 242, 338, 1397, 1515 i 1850, wcześniejsze umowy, Porozumienie Madryckie, plan działań - Road Map i Arabską Inicjatywę Pokojową. Jako Sekretarz Generalny ONZ nadal będę angażować wszystkie zainteresowane strony w celu zakończenia okupacji i powstania dwóch państw, Izraela i Palestyny, żyjących obok siebie w pokoju i bezpieczeństwie.