Pomimo obecnych ogromnych postępów w dziedzinie technologii i rolnictwa, ludzkość jest nadal nękana przez stary i najbardziej podstawowy problem jakim jest widmo głodu. Każdego dnia, 840 milionów ludzi cierpi na niedostatek pożywienia. W południowej Azji codziennie głoduje co czwarty człowiek, a w sub-Saharyjskich regionach Afryki aż co trzeci.
Jednym z Milenijnych Celów Rozwoju jest likwidacja ubóstwa i głodu. Deklaracja Milenijna wzywa do zmniejszenia o połowę, do 2015 roku, liczby ludzi żyjących za mniej niż jednego dolara dziennie i liczby osób cierpiących głód. Już w 1996 roku, Światowy Szczyt Żywnościowy nawoływał do zredukowania o połowę, do 2015 roku, liczby ludzi głodujących. Cel ten został po raz kolejny potwierdzony w dokumencie „Światowy Szczyt Żywnościowy: 5 lat później”.
Cele te stanowią poważne wyzwanie i mamy już tylko 12 lat na ich realizację, lecz są one osiągalne.
Wymagają działań na wielu płaszczyznach, zapewniających wzrost produkcji żywności i usprawnienie jej dystrybucji. Konieczne są również działania na rzecz realizacji innych Milenijnych Celów Rozwoju – zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego związane jest z obszarami edukacji, higieny, równouprawnienia płci, zrównoważonego wykorzystania środowiska naturalnego i ograniczenia rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych.
Jak przypomina nam przesłanie tegorocznego Światowego Dnia Żywności, nasze cele mogą być zrealizowane tylko poprzez stworzenie “międzynarodowego przymierza na rzecz walki z głodem” – przymierza obejmującego rządy, organizacje międzynarodowe, społeczeństwa, sektor prywatny, grupy wyznaniowe i wszystkie indywidualne jednostki. Tego rodzaju globalne partnerskie przymierze na rzecz rozwoju jest samo w sobie jednym z Milenijnych Celów Rozwoju.
Wielka skala głodu jest zniewagą ludzkiej godności i powinna poruszyć sumienia wszystkich. Organizacja Narodów Zjednoczonych pozostaje niezmiennie zobowiązana do realizacji celu, jakim jest całkowita likwidacja głodu i ubóstwa z naszego świata. Wzywam wszystkich naszych partnerów na szczeblach krajowych, regionalnych i międzynarodowych do zespolenia wysiłków, politycznej woli, zasobów i doświadczeń w walce z głodem, walce, która jest równie ważna i zasadnicza jak wszystkie inne walki w słusznych sprawach, w które zaangażowany jest współczesny świat.