Kiedy dojdzie do kataklizmu to sprawnie działające służby medyczne nabierają priorytetowego znaczenia. Powodzie, trzęsienia ziemi i inne katastrofy naturalne oznaczają tragedię dla wielu ofiar. Podobnie tragicznie mogą zakończyć się choroby zakaźne i katastrofy spowodowane przez człowieka np. wyciekami chemicznymi lub napromieniowaniem. Szpitale, kliniki i inne jednostki ochrony zdrowia muszą reagować szybko i sprawnie. Muszą również dawać bezpieczne schronienie poszkodowanym, a nie być miejscem zagrażającym ich życiu.
Kiedy szpital zawala się na skutek trzęsienia ziemi grzebiąc pacjentów i pracowników ochrony zdrowia, mnożą się straty. Kiedy choroba zakaźna rozprzestrzenia się na skutek złej wentylacji albo złego zaprojektowania budynku szpitala lub z powodu nieodpowiednio wyszkolonego personelu służby zdrowia, zawodzimy tych ludzi, którzy najbardziej potrzebują pomocy.
Chcąc zwrócić uwagę świata na te proste, lecz ważne powiązania, obchody Światowego Dnia Zdrowia w 2009 roku upłyną pod hasłem: "Ratujmy życie. Bezpieczne szpitale w nagłych przypadkach". Jest to wezwanie dla wszystkich krajów świata do podjęcia działań przygotowujących systemy ochrony zdrowia na wypadek katastrof lub innych sytuacji kryzysowych.
By osiągnąć ten cel niezbędna jest współpraca pomiędzy jednostkami Narodów Zjednoczonych a innymi międzynarodowymi podmiotami. Światowa Kampania Zapobiegania Katastrofom odbywająca się w latach 2008 – 2009 połączyła wysiłki Światowej Organizacji Zdrowia, Międzynarodowej Strategii NZ ds. Zapobiegania i Ograniczania Skutków Katastrof oraz Banku Światowego, mając na celu ułatwienie ośrodkom zdrowia sprostać konsekwencjom cyklonów, trzęsień ziemi i innych zagrożeń.
Musimy chronić zdrowie publiczne projektując i budując bezpieczne ośrodki ochrony zdrowia, które są w stanie przetrwać klęski żywiołowe. Musimy również zapewnić im bezpieczeństwo w razie konfliktów zbrojnych. Pracownicy służby zdrowia muszą być przeszkoleni do bezpiecznego ratowania życia w sytuacjach kryzysowych, tak by sami nie stali się ich ofiarami. Musimy zapewnić ciągły dostęp do usług medycznych niezbędnych społeczeństwu, takich jak szczepienia, dializy, położnictwo, natychmiast po ustaniu bezpośredniego zagrożenia.
Nie możemy zapobiec wszystkim katastrofom. Możemy jednak współpracować, aby zapewnić, że w przypadku katastrofy szpitale i ośrodki zdrowia będą przygotowane do ratowania życia ludzkiego.