Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturowych przyznają, że każdy człowiek ma prawo do ochrony zdrowia fizycznego i psychicznego na najwyższym osiągalnym poziomie, w szczególności prawo do korzystania z opieki zdrowotnej i usług medycznych.
W statucie Światowej Organizacji Zdrowia znajdują się zapisy dotyczące fizycznych, psychicznych i społecznych aspektów stanu zdrowia człowieka, które wzajemnie na siebie oddziaływują. Choroby psychiczne znacznie wpływają na stan kondycji fizycznej człowieka i na relacje społeczne. Natomiast choroby związane ze zdrowiem fizycznym, szczególnie te poważne i przewlekłe, mogą prowadzić do izolacji społecznej i chorób psychicznych.
W wielu państwach leczenie osób cierpiących na choroby psychiczne nie spełnia oczekiwań pacjentów, mimo iż jest łatwo dostępne i stosunkowo niedrogie. Przeważająca większość osób z chorobami psychicznymi, neurologicznymi i nadużywających substancji uzależniających nie jest objęta podstawową opieką zdrowotną. Oferowanie usług medycznych obejmujących taki zakres działań, szczególnie krajom rozwijającym się, jest niezbędne, jeżeli chcemy zapewnić godne życie mieszkańcom będącym na marginesie społecznym.
Program Światowej Organizacji Zdrowia „Gap Action Programme”, zajmujący się zdrowiem psychicznym, proponuje rozwiązania odpowiadające na ogromne zapotrzebowanie w dziedzinie usług zdrowotnych w tym zakresie. Wzywam wszystkie państwa do przyjęcia i realizacji założeń tego programu. Zapewnienie odpowiedniej opieki, pozwoli na leczenie dziesiątków milionów ludzi na depresję, schizofrenię, epilepsję i inne choroby.
Musimy przełamać bariery, które przyczyniają się do wykluczenia osób ze schorzeniami psychicznymi i psychospołecznymi z życia społecznego. W naszym świecie nie ma miejsca na dyskryminację ludzi cierpiących na choroby psychiczne. Nie możemy mówić o zdrowiu człowieka, gdy ignorujemy zdrowie psychiczne.