Temat tegorocznego Światowego Dnia Siedlisk Ludzkich, „Milenijne Cele Rozwoju i Miasto”, podkreśla wagę odpowiedniego podejścia do problemu gwałtownego rozwoju aglomeracji miejskich oraz ograniczania ubóstwa w miastach.
Najnowsze badania wykazały, że do 2050 roku sześć miliardów ludzi, dwie trzecie populacji ludzkiej, będzie przebywać w miastach. Jeżeli utrzymają się obecne tendencje, ponad połowa tych ludzi może mieszkać w slumsach. Slumsy i nisze ubóstwa nawet w krajach zamożnych skupiają się w określonych skupiskach. Ułatwia to zastosowanie jednocześnie wszystkich Milenijnych Celów Rozwoju i skorzystać z efektu ekonomii skali, a jedno działanie może mieć efekt mnożnikowy.
Rozrost slumsów i nielegalnych osiedli w dużej części spowodowane jest polityką i praktykami odcinającymi je od usług publicznych i podstawowej infrastruktury – w tym wody, kanalizacji, ochrony zdrowia i oświaty. Co więcej, wysiłki społeczności mieszkańców skierowane na przezwyciężenie tego typu problemów często napotykają na przeszkody natury politycznej i biurokratycznej. Ale eksmisje i rozbiórki nie stanowią odpowiedzi na wyzwania, które niesie gwałtowny rozwój miast. Musimy zadbać, by rozwój nie pomijał ludzi biednych i uwzględniał ich problemy - by mężczyźni i kobiety mieli możliwość zarządzania swoimi społecznościami, a rozwój następował z poszanowaniem praw człowieka i międzynarodowego prawa.
Stolicą tegorocznych obchodów Światowego Dnia Ludzkich Siedlisk jest Jakarta. Wybór ten ma podkreślić współpracę, która przyniosła pomoc ocalałym ofiarom ubiegłorocznego tsunami. W Jakarcie i w Banda Aceh, a także we wszystkich krajach regionu Oceanu Indyjskiego dotkniętych tą katastrofą, kończy się etap doraźnej pomocy humanitarnej oraz łagodzenia skutków żywiołu. Obecnie wysiłki koncentrują się na tworzeniu rzetelnych planów rozwoju przestrzennego i zabudowy oraz na wykorzystaniu odpowiednich technologii budowlanych, by zapobiec podobnym zagrożeniom w przyszłości. Działania obejmują administrację terenami i własnością, samorządność lokalną, rozwój instytucji, budowanie potencjału oraz rozwiązywanie problemów z którymi borykają się zwłaszcza kobiety. W tej trudnej sytuacji pojawiają się oznaki nadziei, że uda się zbudować nowe życie i stworzyć nowe szanse dla ocalałej ludności.
Musimy dać takie same szanse milionom mieszkańców slumsów dotkniętych problemem nagłego rozwoju miast. W Światowym Dniu Ludzkich Siedlisk wzywam społeczność międzynarodową i wszystkie miasta na świecie, by zintensyfikowały swoje wysiłki skierowane na osiągnięcie Milenijnych Celów Rozwoju, a w szczególności celu doprowadzenia przed 2020 rokiem do wyraźnej poprawy jakości życia co najmniej 100 milionów mieszkańców slumsów.