Kultura i różnorodność mają wpływ na wiele aspektów zdrowia psychicznego. Po pierwsze, to kultura decyduje o tym, co jest postrzegane jako „normalne” lub „nienormalne” w danym społeczeństwie. Kultura również wpływa na to, w jaki sposób każdy człowiek okazuje i informuje o objawach choroby i w jaki sposób sobie z nią radzi. Wpływa również na rodzaj wsparcia ze strony rodzin i społeczności oraz na gotowość ludzi do podjęcia leczenia. Także kultura personelu medycznego i świadczenia usług oddziałuje na charakter świadczeń zdrowotnych.
Żyjemy w świecie wzajemnie powiązanych kultur. Ludzie, którzy nie są ze sobą w żaden sposób związani rywalizują o te same środki i walczą o utrzymanie własnych kultur lub o przystosowanie się do nowych warunków. Zupełnie różne języki, religie i kultury współistnieją w jednym państwie lub nawet w jednej społeczności. Oddzielenie od rodzimej wspólnoty, odrzucenie przez społeczność przyjmującą i trudności w dostosowaniu się do norm kulturalnych obowiązujących w nowym społeczeństwie powodują poważne stresy i mogą przyczynić się do powstawania chorób psychicznych u wrażliwych osób.
Jak możemy pokonać ograniczenia wynikające z różnic kulturowych? Musimy stosować podejścia uwzględniające kontekst kulturowy, wierzenia, bariery językowe i prowadzić dialog, który szanuje różnice kulturowe. Zagadnienie respektowania różnic kulturowych powinno być elementem szkoleń, polityki społecznej i świadczenia usług.
Problemy związane z rozwojem świadczeń opieki medycznej uwzględniających różnice kulturowe są ogromne. Zasoby potrzebne dla zapewniania zdrowia psychicznego są niewystarczające. Luka w leczeniu - czyli udział osób, które potrzebują, lecz nie otrzymują opieki - wynosi ponad 60 procent. Ilość chorób psychicznych i liczba ludzi wymagających opieki jest największa wśród osób ubogich. Właśnie ta grupa wciąż ma najmniejszy dostęp do odpowiednich usług. Jednocześnie obawa przed napiętnowaniem sprawia, że wiele osób nie szuka pomocy. Wiąże się to z poważnymi konsekwencjami - niepełnosprawnością, ludzkim cierpieniem i stratami ekonomicznymi.
Naszym najważniejszym obowiązkiem jest zwiększenie opieki i usług w zakresie chorób psychicznych wśród osób ubogich, przy jednoczesnym wzmożeniu działań ukierunkowanych na ochronę praw osób chorych. Musimy zmobilizować wolę polityczną i solidarność społeczności medycznej na całym świecie. W Międzynarodowym Dniu Zdrowia Psychicznego potwierdźmy nasze zaangażowanie w realizację tej misji.