Ogólnoświatowe straty na polu bioróżnorodności nadal pozostają alarmujące, pomimo ustaleń podjętych na Światowym Szczycie na rzecz Zrównoważonego Rozwoju dążących do znaczącej redukcji tempa strat do 2010 r. Główne przyczyny wymierania gatunków to wycinanie lasów, zmiany w środowisku oraz degradacja ziemi, co często jest wynikiem nasilających się zmian klimatycznych. Innym zagrożeniem – na którym skupiają się tegoroczne obchody Międzynarodowego Dnia Różnorodności Biologicznej – jest rozprzestrzenianie się inwazyjnych, obcych gatunków.
Niepożądanym produktem ubocznym globalizacji są nie rodzime gatunki, które wyrządzają szkodę ekosystemom, wpływają negatywnie na źródła dochodów i gospodarki całego świata. Tylko rząd Południowej Afryki wydaje aż $60 milionów rocznie tępiąc rośliny, takie jak akacja australijska, które dokonują inwazji na żyzną ziemię uprawną, systemy rzeczne oraz ośrodki turystyczne o dużym znaczeniu dla gospodarki, np. Cape Floral Kingdom – Królestwo Kwiatów.
Na terenach Wielkich Jezior Ameryki Północnej, racicznice zmienne (rodzaj mięczaka wodnego) wpływają negatywnie na żeglugę, rybołówstwo oraz produkcję energii elektrycznej. Na terytoriach wysp Oceanu Spokojnego szczury przybyłe na statkach wytępiają rodzime ptaki. W wielu krajach Afryki hiacynt wodny zarasta jeziora i rzeki, czyniąc szkody wodnej dzikiej przyrodzie oraz społecznościom i przemysłom korzystającym z jej zasobów.
Jest wiele innych przykładów ukazujących jak inwazyjne obce gatunki wpływają na rodzimą bioróżnorodność, rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo, a nawet na ludzkie zdrowie. Zagrożenia mogą ulec zaostrzeniu gdy jednocześnie wystąpią inne czynniki powodujące straty, szczególności związane ze zmianami klimatycznymi. Wynikające z nich implikacje wpływają na pogłębianie ubóstwa, hamują zrównoważony rozwój i osiągnięcie Milenijnych Celów Rozwoju.
Konwencja o Różnorodności Biologicznej zajmuje się zagrożeniami związanymi z inwazyjnymi, obcymi gatunkami oraz wyznacza ogólnoświatowe priorytety i wytyczne dot. dzieleniem się doświadczeniami i wiedzy oraz koordynacji międzynarodowych działań. Najbardziej ekonomiczną i przystępną metodą kontroli jest zapobieganie. By odnieść sukces, metoda ta wymaga współpracy pomiędzy państwami, sektorami gospodarki oraz organizacjami pozarządowymi i międzynarodowymi. Kraj może zapobiec inwazjom tylko wtedy, gdy wie jakie gatunki mogą dokonać inwazji, skąd mogą nadejść i jak najlepiej sobie z nimi radzić.
Także każdy z nas ponosi odpowiedzialność. Postępowanie zgodnie z lokalnym i międzynarodowym prawem dotyczącym kwarantanny oraz prawem celnym zapobiegnie rozprzestrzenianiu się szkodników, chwastów i chorób. Należy stosować prostą zasadę: pozostaw żyjące organizmy w ich naturalnych środowiskach, a do domu przywieź tylko wspomnienia.
W przyszłym roku będziemy obchodzić Międzynarodowy Rok Różnorodności Biologicznej. Temat różnorodności biologicznej będzie omawiany na wysokim szczeblu poczas obrad Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych oraz 10. spotkania Konferencji Stron o Różnorodności Biologicznej, które odbędzie się w Nagoya, Japonii. Te wydarzenia przyczynią się do wypracowania przyszłych strategii dot. zachowania ekosystemów Ziemi. Kontrolowanie inwazyjnych, obcych gatunków oraz zajęcie się innymi przyczynami utraty bioróżnorodności staje się coraz bardziej pilnym zadaniem. Wzywam wszystkie rządy państw, organizacje oraz każdego człowieka do podjęcia dalszych wysiłków by chronić życie na Ziemi.