Oprawca próbuje złamać ducha i wolę swojej ofiary. Co roku 26 czerwca świat wyraża niezłomną wolę zaprzestania odrażających tortur. Domaga się by prześladowcy stanęli przed obliczem sprawiedliwości, a ofiary zostały otoczone opieką. Tortury są barbarzyńskim pogwałceniem ludzkiej godności i praw człowieka. Żadne powody - polityczne, militarne czy religijne – nie usprawiedliwiają stosowania tortur.
Ze smutkiem przyznajemy, że do całkowitego zaprzestania tortur jest jeszcze daleko. Zdarza się, że dochodzą do nas opowieści osób torturowanych przez brutalne reżimy, czasem udaje nam się zobaczyć miejsca, gdzie dokonywano tych zbrodni. Nie zapominajmy jednak, że losy większości ofiar pozostają nieznane. Pamiętajmy również, że stosowanie tortur nie ogranicza się do poszczególnego regionu, systemu politycznego czy też kilku państw.
Organizacja Narodów Zjednoczonych opowiada się za pokojem i rozwojem. Dąży również do zaniechania tortur, okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania. Winni tych zbrodni powinni zostać postawieni przed obliczem sprawiedliwości. ONZ dysponuje wieloma mechanizmami, w tym prawnymi, do walki z torturami. Ciągle wprowadza nowe strategie i kontynuuje te, które już zostały wdrożone.
Z tego też powodu z dużą radością powitałem przyjęcie przez Zgromadzenie Ogólne Protokołu Fakultatywnego do Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innych form okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania i karania (Convention Against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment and Punishment) w grudniu 2003 roku. Na jego podstawie niezależni obserwatorzy międzynarodowi i krajowi mają prawo przeprowadzać inspekcje miejsc pobytu osób pozbawionych wolności. Osoby odizolowane są najbardziej narażone na łamanie ich praw, inspekcje zaś mogą przyczynić się do zmniejszenia poczucia odizolowania. Chcemy uchronić ofiary od tortur. Jednocześnie pamiętajmy, że prawa człowieka powinny być przestrzegane przede wszystkim przez rządy państw. Międzynarodowe i krajowe mechanizmy chroniące ofiary są jedynie środkami uzupełniającymi. Protokół tworzy nowe możliwości rozpoczęcia dialogu z władzami, co ułatwi wprowadzenie w życie prawa do ochrony przed torturami. Wzywam wszystkie państwa, które jeszcze nie ratyfikowały Konwencji i Protokołu Fakultatywnego, by to zrobiły. Tym samym zostanie uczyniony duży krok naprzód na drodze do zaprzestania stosowania tortur na świecie.
Ofiary tortur, jeżeli nie umrą w wyniku odniesionych ran, często pozostają okaleczone fizycznie i psychicznie na całe życie. W przeciągu roku, dzięki kontrybucjom Rządów, organizacji pozarządowych i osób prywatnych został wsparty Dobrowolny Fundusz ONZ na Rzecz Ofiar Tortur (United Nations Voluntary Fund for Victims of Torture). Fundusz sfinansował około 200 pozarządowych projektów, niosących pomoc psychologiczną, medyczną, socjalną, prawną i gospodarczą dla około stu tysięcy ofiar tortur na całym świecie. Jestem wdzięczny kontrybutorom za ich solidarność z ofiarami. Jednocześnie wzywam wszystkich by podążali za tym przykładem i apeluję o szczodre wsparcie Funduszu, by w przyszłości można było zrealizować jeszcze więcej projektów.
Dziś, w Międzynarodowym Dniu Pomocy Ofiarom Tortur, wyrażamy nasze moralne oburzenie wobec sprawców zbrodni. Podejmijmy konkretne działania, które raz na zawsze położą kres torturom. Jesteśmy to winni ofiarom tortur. Jesteśmy to winni ludzkości.