Mija trzydzieści lat od czasu, kiedy to Organizacja Narodów Zjednoczonych po raz pierwszy obchodziła Międzynarodowy Rok Osób Niepełnosprawnych pod hasłem "Pełne uczestnictwo i równość". W ciągu tych lat osiągnęliśmy znaczący postęp w podnoszeniu świadomości na temat praw osób niepełnosprawnych oraz w umacnianiu międzynarodowych ram normatywnych w celu realizacji tych praw od Światowego Programu Działań (1982 r.) po Konwencję Praw Osób Niepełnosprawnych (2006 r.).
Coraz więcej krajów zobowiązuje się do ochrony i promowania praw osób niepełnosprawnych. Jednak pozostało jeszcze wiele wyzwań przed nami. Osoby niepełnosprawne doświadczają większego ubóstwa i bezsilności, są także dwukrotnie bardziej narażone na brak opieki zdrowotnej. W niektórych krajach wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych jest bardzo niski i stanowi zaledwie jedną trzecią populacji niepełnosprawnych. W krajach rozwijających się od 10 do 60 procent dzieci niepełnosprawnych nie uczęszcza do szkół podstawowych.
To wielowymiarowe wykluczenie oznacza olbrzymie koszty, nie tylko dla osób niepełnosprawnych, ale także dla całego społeczeństwa. Tegoroczny Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych przypomina nam, że rozwój może być zrównoważony tylko wtedy, gdy jest sprawiedliwy, dotyczy wszystkich ludzi i jest dla każdego dostępny. Zatem osoby niepełnosprawne muszą być włączone we wszystkie etapy procesu rozwojowego - począwszy od chwili rozpoczęcia działań, po monitorowanie i ewaluację.
Zwracanie szczególnej uwagi na negatywne postawy, brak dostępu lub utrudniony dostęp do usług i inne społecznie szkodliwe, gospodarcze i kulturowe bariery przyniesie korzyść dla całego społeczeństwa.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych wzywam rządy, społeczeństwo obywatelskie oraz społeczność międzynarodową do podjęcia działań na rzecz osób niepełnosprawnych oraz do współpracy z niepełnosprawnymi w celu osiągnięcia wspólnego, zrównoważonego i sprawiedliwego rozwoju na całym świecie.