W tym roku, obchodząc 70. rocznicę powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych, z perspektywy czasu doceniamy znaczny postęp, jaki dokonała ludzkość. Przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne w 2007 roku Deklaracja o Prawach Ludności Rdzennej była jednym z wielu sukcesów owocnej współpracy między ludnością tubylczą a państwami członkowskimi ONZ.
Ten rok jest również przełomowy dla rozwoju całej ludzkości. Okres realizacji Milenijnych Celów Rozwoju zbliża się ku końcowi, a na ich miejsce wejdzie Agenda Rozwoju po Roku 2015, która powstała z myślą o dobrobycie wszystkich ludzi na świecie. Ta agenda jest konkretnym planem działania na rzecz wyeliminowania ubóstwa, raz na zawsze, w każdym zakątku świata.
W tym Międzynarodowym Dniu, skupiamy naszą uwagę na zdrowiu i dobrobycie ludności tubylczej na świecie. Deklaracja zapewnia możliwość zachowania własnych praktyk zdrowotnych oraz dostęp do opieki socjalnej i zdrowotnej, aby ludność rdzenna mogła cieszyć się najwyższym możliwym poziomem zdrowia fizycznego i psychicznego. Musimy podejmować wszelkie niezbędne wysiłki wspierające prawa i aspiracje ludności tubylczej, zgodnie z treścią Deklaracji.
Ludność rdzenna stoi przed wieloma wyzwaniami z zakresu poprawy zdrowia i dobrobytu. Większości z nich można by uniknąć, zwłaszcza tych związanych z nieodpowiednimi warunkami sanitarnymi i mieszkaniowymi, brakiem opieki prenatalnej, rozpowszechnianiem przemocy wobec kobiet, wysokim odsetkiem cukrzyków, nadużywaniem alkoholu i narkotyków oraz wysokim współczynnikiem umieralności niemowląt i samobójstw wśród młodzieży. Kwestie te muszą zostać ujęte w Agendzie Rozwoju po Roku 2015, która powinna uwzględnić konteksty kulturowe ludności tubylczej, jej dążenia i aspiracjami.
W Międzynarodowym Dniu Ludności Rdzennej na Świecie wzywam społeczność międzynarodową do niezapominania o potrzebach rdzennej ludności. Budując lepszą i bardziej sprawiedliwą przyszłość, zobowiążmy się do zrobienie więcej, by poprawić zdrowie i dobrobyt ludności rdzennej.