W dniu dzisiejszym czcimy pamięć ponad 800,000 osób zamordowanych podczas ludobójstwa w Rwandzie w 1994 r. Nasze myśli pozostają również z tymi, którzy ocaleli, aby odbudować zdruzgotane społeczeństwo i cały naród. W tym dniu pamięci, złóżmy wyjątkowy hołd uznania ludziom i rządowi Rwandy za ich siłę przetrwania i godność, jaką się wykazali podczas odbudowy kraju i radzenia sobie z traumą po tej potwornej tragedii. Zachęcam Rwandyjczyków do dalszego wspierania dialogu w duchu integracji, który jest niezbędny do uleczenia ran, pojednania i odbudowy.
Organizacja Narodów Zjednoczonych stoi na straży zapobiegania podobnym tragediom. Przyznanie się międzynarodowej społeczności do braku skuteczności w udzieleniu pomocy ludności Rwandy oraz w działaniach mających chronić ofiary wojen na Bałkanach, doprowadziło do przyjęcia podczas Światowego Szczytu w 2005 r. zasady odpowiedzialności za ochronę ludności cywilnej. Ostatnie środki Rady Bezpieczeństwa podjęte w związku z kryzysem w Libii, głównie przyjęcie Rezolucji 1970 i 1973, ukazują znaczący krok w tym kierunku.
Międzynarodowy Trybunał Karny dla Rwandy, Międzynarodowy Trybunał Karny i inne sądy międzynarodowe wysyłają silny przekaz, że świat nie będzie tolerował bezkarności w kwestii rażącego naruszania praw człowieka oraz naruszania międzynarodowego prawa humanitarnego. Specjalni Doradcy ds. Zapobiegania Ludobójstwom i Odpowiedzialności za Ochronę monitorują sytuację na świecie i zwracają uwagę na wczesne oznaki zagrożenia. Musimy zawsze pozostawać czujni.
Przyjęty w 2006 roku Pakt w Sprawie Bezpieczeństwa, Stabilności i Rozwoju Regionu Wielkich Jezior Afrykańskich zawiera protokół o zapobieganiu i karze za ludobójstwo, zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości. Zachęcam wszystkie państwa regionu Wielkich Jezior Afrykańskich do pełnego przestrzegania postanowień paktu. Zachęcam również te kraje do szybkiego aresztowania i osądzenia ukrywających się osób odpowiedzialnych za ludobójstwo z 1994 roku, w tym Pana Feliciena Kabugi.
Zapobieganie ludobójstwu jest zarówno zbiorowych, jak i indywidualnym obowiązkiem. Tragedia w Rwandzie zmusiła nas do zmierzenia się z tamtejszą potworną rzeczywistością, wydarzeniami, do których mogliśmy nie dopuścić. Jedyną drogą, by szczerze uhonorować pamięć tych, którzy zginęli w Rwandzie 17 lat temu, jest zapewnienie, że podobne wydarzenia nigdy więcej nie będą miały miejsca.