Reorganizacja Narodów Zjednoczonych ma zapewnić lepszą koordynację działań i większą ich efektywność.
W tym celu 30 departamentów, funduszy i programów Narodów Zjednoczonych zostało zgrupowanych w cztery przedmiotowe działy:
Jednocześnie zostały ustanowione Komitety Wykonawcze [Executive Committees] koordynujące działalność każdego działu. Komitety są bezpośrednio powiązane z Sekretariatem poprzez tzw. Senior Management Group, która składa się z szefów departamentów, funduszy i programów. Ciało to ma zapewnić spójność działań NZ na najwyższych szczeblach.
W ramach reorganizacji administracji (streamline) utworzono jeden Departament Spraw Ekonomicznych i Społecznych [Department of Economic and Social Affairs]. Po drugie połączono grupy zajmujące się prewencją [UN Crime Prevention], wymiarem sprawiedliwości [Criminal Justice Division] i narkotykami [UN Drug Control Programme] w jedno Biuro ds. Narkotyków i Przestępczości [Office on Drugs and Crime]. Po trzecie Senior Management Group i Komitety Wykonawcze podjęły działania mające na celu scalenie ochrony praw człowieka z operacjami pokojowymi, rozwojem i innymi obszarami działań NZ.
Ponad to postulowana jest szersza współpraca pomiędzy NZ a Bankiem Światowym i Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Toteż począwszy od 1998 roku Rada Ekonomiczno-Społeczna organizuje spotkania z przedstawicielami tych organizacji. Dzięki tym kontaktom doszło do zorganizowania konferencji w 2002 w Monterrey w Meksyku.
Wprowadzane zmiany obejmują również przedstawicielstwa agend, funduszy, programów NZ w poszczególnych krajach i regionach świata. Ze względu na wprowadzane oszczędności oraz uzyskanie synergii działań i spójnego wizerunku NZ zostały one zobligowane do działania w ramach jednego United Nations House. Jednolitą reprezentację NZ zapewnić ma także Stały Koordynator NZ, którego pozycję wzmocniono. Jego zadaniem jest koordynowanie działań wszystkich agend, programów i funduszy NZ.