Na całym świecie pandemia COVID-19 odciska straszliwe piętno na zdrowiu psychicznym ludzi.
 
Miliony ludzi mierzą się z żalem z powodu straty członków rodziny i przyjaciół. O wiele więcej osób niepokoi się bezrobociem i obawia się przyszłości. Osoby starsze mogą doświadczać izolacji i samotności, podczas gdy dzieci i młodzież mogą czuć się wyobcowane i przygnębione.
 
Bez zdecydowanego działania wpływ na zdrowie psychiczne może trwać znacznie dłużej niż sama pandemia.
 
Musimy działać na rzecz naprawienia rażących nierówności ujawnionych przez pandemię – w tym nierówności w dostępie do usług w zakresie zdrowia psychicznego.
 
W krajach o wysokich dochodach ponad 75 procent osób z depresją twierdzi, że nie otrzymuje odpowiedniej opieki.
 
Z kolei w krajach o niskich i średnich dochodach ponad 75 procent osób z zaburzeniami psychicznymi nie otrzymuje żadnego leczenia.
 
Są to bezpośrednie konsekwencje chronicznego niedoinwestowania, ponieważ rządy wydają średnio zaledwie nieco ponad 2 procent swoich budżetów zdrowotnych na zdrowie psychiczne.
 
To jest stan nie do zaakceptowania.
 
W końcu zaczynamy dostrzegać, że nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego.
 
Państwa członkowskie zatwierdziły zaktualizowany kompleksowy plan działania Światowej Organizacji Zdrowia na rzecz zdrowia psychicznego.
 
Rodzina Narodów Zjednoczonych wraz z partnerami z globalnej społeczności zajmującej się zdrowiem psychicznym wprowadza nowe wytyczne i opracowuje nowe narzędzia w celu poprawy zdrowia psychicznego.
To są pozytywne kroki – ale przed nami długa droga.
 
W Światowym Dniu Zdrowia Psychicznego i każdego dnia, zobowiążmy się do pilnej współpracy w celu zapewnienia wysokiej jakości opieki w zakresie zdrowia psychicznego dla wszystkich ludzi, na całym świecie.