Raport „Turystyka i COVID-19” analizuje wpływ pandemii na sektor turystyczny w krajach o różnym poziomie rozwoju na całym świecie. Uwzględnia koszty utrzymania oraz wysiłki podejmowane na rzecz zrównoważonego rozwoju. Opierając się na najnowszych danych Światowej Organizacji Turystyki (UNWTO), przedstawiono w nim prawdopodobny wpływ pandemii na turystykę światową, miejsca pracy, źródła utrzymania i rozwój gospodarczy. Jednocześnie raport omawia rolę, jaką turystyka odgrywa w realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju, również tych dotyczących równości płci, włączenia społecznego i zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego. Raport zawiera również przykłady krajów wspierających miejsca pracy w turystyce, ochronę różnorodności biologicznej i kultury oraz omawia środki na rzecz ponownego i bezpiecznego uruchomienia turystyki. Przedstawia także zalecenia dla decydentów, ze szczególnym uwzględnieniem roli innowacji, cyfryzacji, współpracy i zrównoważonego rozwoju.
Wpływ COVID-19 na turystykę: bezprecedensowy i niezrównany
-
Turystyka jest jednym z głównych sektorów gospodarki na świecie. Jest trzecią co do wielkości dziedziną eksportu (po paliwach i chemikaliach), a w 2019 r. stanowiła 7% światowego handlu.
-
W ostatnim dziesięcioleciu we wszystkich regionach świata odnotowano solidny wzrost liczby międzynarodowych turystów - w 2019 r. liczba ta osiągnęła 1,5 mld osób. Około 9 mld ludzi podróżowało po swoich krajach. Sytuacja ta zmieniła się gwałtownie z początkiem 2020 roku.
-
Na całym świecie branża turystyczna generuje co 10. miejsce pracy i zapewnia środki do życia wielu milionom ludzi zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych. W samej Europie turystyka zapewnia 27 milionów miejsc pracy i wspiera miliony przedsiębiorstw. W niektórych małych rozwijających się państwach wyspiarskich (Small Island Developing States - SIDS) turystyka stanowiła aż 80% ogólnej wartości eksportu. Ma ona również istotny udział w gospodarkach krajowych - na przykład Niemcy (3,9%), Francja (7,4%) czy Hiszpania (11,8%).
-
Turystyka jest jednym z sektorów najbardziej dotkniętych pandemią COVID-19. Jest to kryzys na bezprecedensową skalę, który dotknął cały turystyczny łańcuch wartości.
Ogromny wpływ na ekonomię i źródła utrzymania
-
W 2020 r. liczba turystów zagranicznych może spaść o 58–78%, co zagraża aż 100 mln miejsc pracy w turystyce. Szczególnie narażony jest mały biznes, który odpowiada za 80% globalnej turystyki.
-
W 2020 r. wydatki turystów mogą spaść od 910 do 1,2 bln USD.
-
Ten ogromny szok w turystyce międzynarodowej i krajowej wpłynie na inne sektory, co może doprowadzić do zmniejszenia globalnego PKB o 1,5% - 2,8%.
-
W grupie najwyższego ryzyka znajdują się kobiety i młodzi ludzie (15-24 lat), grupy o najsilniejszej reprezentacji w tym sektorze oraz pracownicy gospodarki nieformalnej.
-
Każdy kraj odczuje skutki kryzysu. Kraje najbardziej polegają na turystyce pod względem zatrudnienia i wzrostu gospodarczego zostaną najbardziej dotknięte. Ponadto małe rozwijające się państwa wyspiarskie (SIDS) i kraje najsłabiej rozwinięte (Least Developed Countries - LDC) w każdym regionie świata pozostają również najmniej przygotowane na szok. Przewiduje się, że w 2020 r. globalne przepływy BIZ spadną nawet o 40%. Jednocześnie kraje rozwinięte również odczują skutki spadku.
Ochrona planety - Łagodzenie wpływu na przyrodę i kulturę
-
Nagły spadek popytu na turystykę powoduje spadek finansowania działań chroniących przyrodę. 7% światowej turystyki dotyczy turystyki związanej z dziką przyrodą - ten segment odnotowuje trzy procentowy wzrost rocznie.
-
Taka sytuacja zagroziła miejscom pracy w społecznościach skupionych wokół chronionych siedlisk. Doprowadziło to do wzrostu kłusownictwa, grabieży i konsumpcji mięsa dzikich zwierząt.
-
Dla małych rozwijających się państw wyspiarskich (SIDS) i krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC) wpływ upadku turystki na zasoby naturalne ma szczególne znaczenie. W wielu krajach afrykańskich, turystyka związana z dziką przyrodą stanowi prawie 80% wszystkich podróży, a w wielu państwach SIDS, dochody z turystyki finansowały również ochronę środowiska morskiego.
-
90% krajów zamknęło obiekty wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co wiąże się z konsekwencjami społeczno-gospodarczymi dla społeczności polegających na turystyce. Ponadto w czasie kryzysu zostało zamkniętych 90% muzeów, a 13% z nich może nigdy nie zostać ponownie otwarte.
Pięć priorytetów dla ponownego uruchomienia turystyki
-
Złagodzenie skutków społeczno-gospodarczych dotyczących źródeł utrzymania, w szczególności dotyczących zatrudnienia kobiet i bezpieczeństwa ekonomicznego.
-
Zwiększenie konkurencyjności i budowanie odporności, w tym poprzez dywersyfikację, w miarę możliwości poprzez promowanie turystyki krajowej i regionalnej oraz wprowadzanie sprzyjającego otoczenia biznesowego dla małych i średniej wielkości przedsiębiorstw.
-
Wspieranie innowacji i cyfrowej transformacji branży turystycznej, w tym promowanie innowacji i inwestycji w rozwijanie umiejętności cyfrowych, w szczególności pracowników czasowo pozostających bez pracy i osób poszukujących pracy.
-
Wspieranie zrównoważonego rozwoju i ekologicznego wzrostu gospodarczego ułatwiającego przejście na odporną, konkurencyjną, wydajną i neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla turystykę.
-
Zapewnienie koordynacji i zawieranie partnerstw dla ponownego uruchomienia i przekształcenia turystyki, tak by wspierały one osiąganie Celów Zrównoważonego Rozwoju i stawiały ludzi na pierwszym miejscu podczas odbudowy gospodarki oraz współpracowały ze sobą na rzecz złagodzenia i zniesienia ograniczeń w podróżowaniu w odpowiedzialny i skoordynowany sposób.
Razem dążmy do przodu
-
Obok powyższych pięciu priorytetów, Światowa Organizacji Turystyki (UNWTO) podkreśla znaczenie stałej koordynacji i współpracy na każdym szczeblu.
-
Podkreślając przewodnią zasadę "razem silniejsi", Światowa Organizacji Turystyki (UNWTO) ostrzega przed krótko- i długoterminowymi konsekwencjami podejmowania jednostronnych decyzji przez rządy, w tym przed potencjalnie negatywnym wpływem na odbudowę oraz na zaufanie konsumentów i zaufanie do turystyki międzynarodowej.
Zobacz: Policy Brief: COVID-19 and Transforming Tourism