Raport dotyczący sytuacji gospodarczej świata i prognoz, który ukazał się w maju 2020 r. nawiązuje do wcześniejszego raportu dotyczącego sytuacji gospodarczej świata i prognoz na rok 2020 (World Economic Situation and Prospects 2020) i przedstawia najnowsze informacje.
Najważniejsze ustalenia najnowszego uaktualnionego raportu:
Pandemia COVID-19 skutkuje największym załamaniem gospodarki światowej od czasu wielkiej depresji.
- Gospodarka świata skurczy się o 3,2% w 2020 roku, a jej stan nieco poprawi się w 2021 r.
- Wskaźnik PKB w krajach rozwiniętych obniży się o 5% w 2020 r., zaś krajów rozwijających się o 0,7%.
- Przewiduje się, że w ciągu kolejnych dwóch lat światowa gospodarka straci $8.5 bilionów, co przewyższy światowy zysk gospodarczy z ostatnich czterech lat.
- Wskaźnik handlu międzynarodowego obniży się o prawie 15% w 2020 r.
Izolacja spowalnia rozprzestrzenianie wirusa, jednocześnie powoduje olbrzymie straty w dochodach i masowy spadek liczby miejsc pracy.
- Skutki pandemii najbardziej dotknęły sektory: transport, turystyka, handel detaliczny i sprzedaż, szpitalnictwo.
- W wyniku drastycznego spadku międzynarodowej turystyki i podróżowania wiele małych i średnich przedsiębiorstw – stanowiących 80% światowego sektora turystyki – odnotowało poważne straty. Zagrożone są miliony miejsc pracy w tym segmencie gospodarki, zwłaszcza w krajach zależnych od wpływów z turystyki.
Pandemia pogłębia ubóstwo i nierówności.
- Izolacja dysproporcjonalnie krzywdzi pracowników o niskich umiejętnościach i wykonujących nisko płatne prace, natomiast wysoko wykwalifikowani pracownicy mniej odczuwają jej skutki. Taka sytuacja pogłębia nierówności dochodowe w krajach i między krajami.
- Masowe straty w zatrudnieniu i dochodach przyczynią się do zwiększenia liczby osób żyjących w ekstremalnym ubóstwie o kolejne 34,3 mln w 2020 r., z czego 56% biednych to mieszkańcy Afryki.
- Najgorszy scenariusz przewiduje wzrost liczby osób żyjących w ekstremalnym ubóstwie o 160 mln do roku 2030.
- Pogłębienie ubóstwa i nierówności podważy spójność społeczną i może doprowadzić do niestabilnej sytuacji na świecie.
Środki finansowe przeznaczane na walkę z pandemią pomagają spowolnić proces pogarszania się stanu światowej gospodarki.
- Kraje rozwinięte przeznaczają nawet ponad 10% PKB na zminimalizowanie skutków spowolnienia gospodarki.
- Wiele krajów rozwijających się, które zmagają się z deficytem finansowym i wysokim długiem publicznym nie jest w stanie wprowadzać wystarczająco dużych bodźców fiskalnych.
Płynność finansowa jest konieczna, a jej skala nie jest wystarczająca do zwiększenia przepływów kredytowych i inwestycji produkcyjnych.
- Środki przeznaczane na pożyczki i granty dla przedsiębiorców mogą być potrzebne rządom do prowadzenia inwestycji produkcyjnych, by ograniczyć obecny kryzys, tworzyć godziwe miejsca pracy i zapewnić lepszą odbudowę gospodarki.
Podczas gdy rządy zmagają się z dokonywaniem trudnych wyborów, tworzy się nowa ‘normalność’.
- Niektóre kraje ostrożnie znoszą obostrzenia z myślą o ratowaniu miejsc pracy i gospodarki.
- Brak przełomu w leczeniu i wynalezieniu szczepionki może prowadzić do długotrwałego zastoju gospodarczego
- Ludzie przystosują się do nowej ‘normalności’ związanej z utrzymaniem dystansu społecznego (fizycznego), która zasadniczo przekształci nasze wzory zachowań konsumpcyjnych i produkcji.
- Zachowanie dystansu społecznego (fizycznego) najprawdopodobniej przyspieszy automatyzację sektorów produkcji, transportu i usług. Cyfryzacja gospodarki i społeczeństwa ma dalekosiężny wpływ na pracę i nierówności dochodowe.
Pandemia COVID-19 nadwyręża fundamenty globalizacji.
- U podstaw globalizacji leży integracja handlu, gospodarki i finansów. Restrykcje związane z COVID-19 wprowadzane przez poszczególne kraje dały się odczuć w innych krajach.
- Globalizacja przechodzi test wiarygodności. Wiele krajów nałożyło restrykcje na eksport, w tym środków medycznych i sprzętu w czasie, gdy są one rozpaczliwie potrzebne do zwalczania pandemii i ratowania życia.
- Kraje prawdopodobnie wycofają się z globalizacji, jeśli globalna integracja będzie postrzegana jako zagrożenie dla zdrowia publicznego zwiększające ryzyko gospodarcze oraz jeśli nabiorą one przekonania, że globalizacja nie pomaga opanować niespodziewanego szoku kryzysowego. Takie podejście osłabi natychmiastowe wysiłki w zakresie zwalczania kryzysu, jak i zrównoważony rozwój w kolejnych latach.
Naszym imperatywem jest silniejsza współpraca międzynarodowa.
- Ściślejsza współpraca globalna ma kluczowe znaczenie dla powstrzymania pandemii i rozszerzenia pomocy gospodarczej i finansowej dla krajów najbardziej dotkniętych kryzysem.
- ONZ wezwała do wprowadzenia trójfazowego podejścia dotyczącego zadłużenia: zamrożenia długów krajów rozwijających się; wzięcie pod uwagę opcje zgodne z Celami Zrównoważonego Rozwoju; i reformę międzynarodowej struktury zadłużenia.
- System Narodów Zjednoczonych może odegrać kluczową rolę w identyfikowaniu, kierowaniu i ułatwianiu dostępu do wielostronnego finansowania, zapewniając, że środki zostaną wykorzystane na walkę z pandemią i na wspieranie zrównoważonego rozwoju w perspektywie długoterminowej.
