Rola Międzynarodowego Organu Kontroli Środków Odurzających
(International Narcotics Control Board - INCB)

Międzynarodowy Organ Kontroli Środków Odurzających (International Narcotics Control Board - INCB) jest niezależną, quasi-sądowniczą instytucją, która monitoruje wdrażanie międzynarodowych konwencji antynarkotykowych, uchwalonych przez Narody Zjednoczone. INCB został powołany do życia w 1968 roku zgodnie z postanowieniami Jednolitej Konwencji o Środkach Odurzających z 1961 roku. Przed INCB istniały podobne organy działające na mocy dawnych konwencji antynarkotykowych, przyjętych jeszcze przez Ligę Narodów.

Skład INCB

INCB jest organem, który nie podlega ani rządom państw ani Organizacji Narodów Zjednoczonych. 13 członków INCB nominowanych jest przez Radę Gospodarczą i Społeczną NZ ze względu na swoją wiedzę i doświadczenie, a nie jako przedstawiciele państw. Trzech członków wybiera się z listy ekspertów wytypowanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), ze względu na ich doświadczenie w dziedzinie medycyny, farmakologii lub farmaceutyki. Pozostałych dziesięciu członków wybieranych jest z listy ekspertów nominowanych przez rządy państw członkowskich NZ. INCB współpracuje z Biurem Narodów Zjednoczonych do spraw Narkotyków i Przestępczości (United Nations Office on Drugs and Crime), a także z wieloma innymi międzynarodowymi organami, które zajmują się kontrolą środków odurzających, w tym Komisją Środków Odurzających (Commission on Narcotic Drugs), Światową Organizacją Zdrowia (WHO), Międzynarodową Organizacją Policji Kryminalnej (INTERPOL) oraz Światową Organizacją Celną (World Customs Organization).

Funkcje

Funkcje INCB zostały określone w następujących dokumentach: Jednolitej Konwencji o Środkach Odurzających z 1961 roku wraz z poprawkami zawartymi w Protokole z 1972 roku, Konwencji o Substancjach Psychotropowych z 1971 roku oraz Konwencji Narodów Zjednoczonych o Zwalczaniu Nielegalnego Handlu Środkami Odurzającymi i Substancjami Psychotropowymi z 1988 roku.

W ogólnym ujęciu, INCB:

• bada, czy rządy stosują się do międzynarodowych porozumień antynarkotykowych, a w razie potrzeby - zaleca udzielenie poszczególnym rządom technicznego lub finansowego wsparcia;
• współpracuje z rządami, aby zapewnić odpowiednią podaż środków odurzających używanych do celów medycznych i naukowych w celu zapobiegania przedostawaniu się narkotyków pochodzących z legalnych źródeł do nielegalnych kanałów dystrybucji;
• identyfikuje słabości krajowych i międzynarodowych systemów kontroli;
• bada substancje chemiczne używane w celu nielegalnej produkcji środków odurzających, aby ocenić czy powinny być one objęte międzynarodową kontrolą;
• administruje systemem kwalifikacji środków odurzających oraz dobrowolnego testowania substancji psychotropowych i monitoruje legalne działania za pośrednictwem międzynarodowego systemu składania raportów, przewidzianego w międzynarodowych konwencjach;
• monitoruje i wspiera kroki, które podejmują rządy, aby zapobiec wykorzystywaniu substancji chemicznych do nielegalnej produkcji środków odurzających;
• w przypadku ewidentnych naruszeń konwencji INCB żąda od rządów wyjaśnień i proponuje im środki zaradcze. INCB może również zgłosić przypadki naruszeń konwencji Komisji Środków Odurzających oraz Radzie Gospodarczej i Społecznej NZ.

Raporty

Międzynarodowe konwencje antynarkotykowe zobowiązują INCB do składania rocznych raportów ze swej działalności. Roczny raport zawiera analizę aktualnej sytuacji w dziedzinie kontroli narkotyków, zwraca uwagę na luki i wady w dziedzinie kontroli i przestrzegania konwencji na poziomie krajowym oraz przedstawia zalecenia dotyczące poprawy sytuacji zarówno w skali krajowej jak i międzynarodowej. Raporty opierają się na informacjach przekazywanych INCB przez rządy i międzynarodowe organy. Uzupełnieniem rocznych raportów są szczegółowe raporty techniczne na temat środków odurzających, substancji psychotropowych i chemikaliów (prekursorów), które mogą służyć do nielegalnej produkcji takich środków.

Powrót