Specjalny Doradca Sekretarza Generalnego ONZ ds. Zapobiegania Ludobójstwu, Adama Dieng oraz Specjalny Doradca Sekretarza Generalnego ONZ ds. Odpowiedzialności za Ochronę, Jennifer Welsh ostro potępiają doniesienia o egzekucji około 500 członków społeczności Jazydów w Sinjar i jego okolicach w północnym Iraku, które zostały dokonane przez członków tak zwanego Państwa Islamskiego. Są także zaniepokojeni doniesieniami o uprowadzeniu przez „Państwo Islamskie” około 1500 kobiet i dziewcząt należących do społeczności Jazydów, chrześcijan i Szabaków.
„Doniesienia te są skrajnie szokujące. Pokazują one, w bardzo jasny sposób, całkowity brak człowieczeństwa sprawców tych zbrodni”, stwierdzili Specjalni Doradcy. Dodali, że takie działania „stanowią poważne naruszenie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego i mogą zostać zaliczone do zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości.” Doniesienia o czynach popełnionych przez „Państwo Islamskie”, mogą również wskazywać na przejawy ludobójstwa.
Szacuje się, że 200 tysięcy osób uciekło przed bojownikami z terenów Sinjar w prowincji Niniwa w północnym Iraku. Jak wynika z otrzymanych informacji, „Państwo Islamskie” dało ultimatum mniejszościom narodowym, w tym chrześcijanom i Jazydom, którzy pozostali na miejscu, by przeszli na Sunnizm lub także odeszli. Dieng i Welsh potępiają te praktyki i podkreślają, że ataki na jakiekolwiek osoby lub grupy ze względu na ich tożsamość, w tym tożsamość etniczną lub religijną, są zakazane na mocy prawa międzynarodowego.
Specjalni Doradcy zwrócili się do Rady Bezpieczeństwa, by w odpowiedzi na obecny kryzys, potraktowała ona priorytetowo ochronę ludności cywilnej, w szczególności ochronę zagrożonych mniejszości religijnych. Wyrazili swoje pełne poparcie dla wysiłków społeczności międzynarodowej, która chce zapewnić ratującą życie pomoc humanitarną społecznościom przesiedlonym w wyniku działań „Państwa Islamskiego”.
Specjalni Doradcy przypominają wszystkim stronom, że w Dokumencie Końcowym Światowego Szczytu 2005, wszyscy przywódcy państw i rządów zobowiązali się do ochrony swoich obywateli przed ludobójstwem, zbrodniami wojennymi, czystkami etnicznymi i zbrodniami przeciwko ludzkości, w tym nawoływania do nich. Zobowiązali się także do udzielenia pomocy państwom w potrzebie, by mogły one wypełnić obowiązki wobec swoich obywateli. „Obecna trudna sytuacja ludności w Iraku to wezwanie do podjęcia wspólnego wysiłku przez różne podmioty, zarówno w wymiarze regionalnym, jak i globalnym, by zapewnić ofiarom rozpaczliwie potrzebne wsparcie i zapobiec dalszym potwornym zbrodniom.”