Dwa lata temu, na Szczycie Milenijnym, światowi przywódcy przyznali, że został osiągnięty postęp w walce o rozwój społeczny. Określono także poważne przeszkody i zagrożenia - takie jak HIV/AIDS, konflikty zbrojne i terroryzm, które wciąż stoją przed ludzkością. Pokonanie ich umożliwi spełnienie nadziei na uwolnienie świata od niedostatku i strachu. Wyrazem tego przekonania jest przyjęta Deklaracja Milenijna, która zawiera wyraźne stanowisko wobec wartości i priorytetów obowiązujących w nadchodzącym stuleciu.
Wśród tych priorytetów, na szczególną uwagę zasługuje zobowiązanie złożone przez uczestników Szczytu, by "nie szczędzić wysiłku w uwalnianiu mężczyzn, kobiet i dzieci od bardzo złych i nieludzkich warunków skrajnego ubóstwa". Postanowiono do 2015 roku zmniejszyć o połowę liczbę ludzi cierpiących ubóstwo i głód oraz pozbawionych dostępu do wody pitnej; umożliwić równy dostęp obojgu płciom do podstawowego szkolnictwa; zmniejszyć o 2/3 wskaźnik umieralności dzieci, a o 3/4 wskaźnik umieralności matek; powstrzymać rozprzestrzenianie się HIV/AIDS oraz zredukować przypadki występowania innych śmiertelnych chorób; wprowadzić zasady zrównoważonego rozwoju w politykach państw; zawrzeć globalne partnerstwo na rzecz rozwoju.
Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem jest okazją dla wszystkich, by potwierdzić ważność Milenijnych Celów Rozwoju i zastanowić się nad postępem - lub jego brakiem -
w realizacji tych Celów.
Niewątpliwie świat już dokonał postępu w kwestii zwalczania ubóstwa. Nawiązując do ostatnich danych, proporcje między ludźmi żyjącymi za mniej niż jeden dolar dziennie w krajach rozwijających się uległy zmniejszeniu z 1/3 w 1990 roku (rok od kiedy postęp zaczął być mierzony) do 1/4 w 1999 roku. Ale nie dotyczy to każdego państwa. W Afryce Sub-saharyjskiej, Ameryce Łacińskiej, Północnej Afryce i na Środkowym Wschodzie, jak i w niektórych krajach
w okresie transformacji, całkowita liczba biednych ludzi wzrosła.
Reasumując, świat nie jest na drodze do osiągnięcia postawionych sobie Celów do roku 2015. Według ostatnich danych z 2000 roku, powinniśmy przebyć już 40 procent tej drogi.
Ale dla większości tych Celów, światowe wyniki pokazują, że jesteśmy zaledwie w połowie drogi.
Jest jednak nadzieja. Milenijne Cele Rozwoju są osiągalne. Lecz bieda jest naszym starym wrogiem o wielu twarzach. Pokonanie go będzie wymagać wielostronnej współpracy.
Milenijne Cele Rozwoju mają globalny zasięg, ale to, czy zostaną one osiągnięte zależy od poszczególnych krajów. I nie ma żadnej magicznej formuły, którą każde państwo mogłoby zastosować by je osiągnąć.
Każdy kraj musi znaleźć swój własny sposób - taki, który odpowiada lokalnym warunkom.
A obywatele tych państw muszą nalegać, by polityka ta była wdrażana.
Niech nikt nie myśli, że dotyczy to tylko krajów rozwijających się. Także kraje rozwinięte muszą zapewnić, że żadna część ich własnej populacji nie zostanie dotknięta ubóstwem. I to na nich ciąży szczególna globalna odpowiedzialność. Muszą dopełnić tego, co obiecały: otwarcia swoich rynków na produkty z krajów rozwijających się; pozwolić na konkurowanie na globalnym rynku na uczciwych zasadach; szczodrze udzielać pomocy rozwojowej. Bez tego, wiele krajów rozwijających się będzie niezdolnych do osiągnięcia Celów Milenijnych, bez względu na to jak bardzo będą się starali.
Innymi słowy, to nie od ONZ i jej pracowników zależy czy te Cele zostaną osiągnięte. Muszą one być realizowane przez poszczególne państwa - przez Rządy i obywateli.
Dlatego też rozpocząłem Kampanię Milenijną. Chciałbym, aby Cele Milenijne były lepiej znane na całym świecie. Chciałbym zmobilizować opinię publiczną, by opowiedziała się za ich realizacją.
Każdy kraj musi znaleźć swój własny sposób - taki, który odpowiada lokalnym warunkom. A obywatele tych państw muszą nalegać, by polityka ta była wdrażana.
Każdego roku przygotuję globalny raport. Mam nadzieję, iż każdy rozwijający się kraj, z pomocą Narodów Zjednoczonych i innych międzynarodowych instytucji, przedstawi swój własny raport - by wszystkie kraje oceniły swoje osiągnięcia w tej dziedzinie. Mamy nadzieję, że w wieku demokracji wiedza pobudzi ludzi do podjęcia działań.
W Międzynarodowym Dniu Walki z Ubóstwem zauważmy, że skrajna bieda gdziekolwiek by nie występowała, jest groźbą dla ludzkości na całym świecie. Przyznajmy, że bieda jest pogwałceniem praw człowieka. Pierwszy raz w historii, w czasie wielkiego dobrobytu i technicznego postępu, możemy ocalić ludzkość od tego wstydliwego zjawiska. Zjednoczmy się, by tak się stało.
*********************
17 października 2002 r.
Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem
17 października
Skrajne ubóstwo dotyka prawie co czwartą osobę na świecie. Wydają one na swoje potrzeby nie więcej niż 1 dolara dziennie. Zjawisko skrajnego ubóstwa nadal pogłębia się we Wschodniej Azji i w rejonie Pacyfiku. Szacuje się, że nadal około 300 milionów ludzi w Afryce Sub-saharyjskiej żyje w całkowitej nędzy. W latach 90-tych w tej części Afryki liczba ludzi niedożywionych wzrosła o 27 milionów. Każdego roku miliony dzieci umiera z powodu braku opieki zdrowotnej, czystej wody pitnej, godziwych warunków bytowych i odpowiedniego odżywiania się. Natomiast w innych regionach świata odnotowano niewielką poprawę sytuacji.
Podczas Szczytu Milenijnego Narodów Zjednoczonych we wrześniu 2000 roku w Nowym Jorku, w którym udział wzięli przywódcy państw i szefowie rządów, ustanowione zostały Milenijne Cele Rozwoju - zobowiązania, jakie ludzkość powinna wypełnić by móc w skuteczny sposób stawić czoła wyzwaniom XXI wieku. Wśród nich znalazło się postanowienie by do roku 2015 zmniejszyć o połowę liczbę ludności, których dochód nie przekracza 1 dolara dziennie oraz zmniejszyć o połowę liczbę ludzi, którzy cierpią głód. Obecnie liczbę osób żyjących w skrajnym ubóstwie szacuje się na 1,2 miliarda.
Ubóstwo jest problemem dotyczącym nie tylko krajów rozwijających się. Raport o Rozwoju Społecznym 2002 przygotowany przez Program NZ ds. Rozwoju (UNDP) podaje, że nawet w najbogatszych krajach są grupy osób żyjących w skrajnej nędzy. W większości państw uprzemysłowionych w ostatnich latach obserwuje się zwiększenie różnicy w poziomie dochodów, pogłębianie się skali ubóstwa, wtórnego analfabetyzmu i długotrwałego bezrobocia. Istnieje jednak nadzieja na poprawę tej sytuacji. Już teraz społeczności lokalne pracują nad innowacyjnymi rozwiązaniami mającymi na celu ograniczenia ubóstwa.
Po raz pierwszy Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem obchodzono w 1987 roku z inicjatywy Międzynarodowego Ruchu ATD Czwarty Świat. Ta międzynarodowa pozarządowa organizacja zajmuje się ograniczaniem skrajnego ubóstwa poprzez prowadzenie działalności na rzecz rodzin żyjących w skrajnej nędzy. Narody Zjednoczone obchodzą ten Dzień od 1993 roku. 17 października świat koncentruje swą uwagę na problemach związanych z ubóstwem.
Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem
17 października
W 1992 roku, doceniając fakt, że z inicjatywy powstałego we Francji Międzynarodowego Ruchu ATD Czwarty Świat, organizacje pozarządowe w wielu państwach obchodziły w dniu 17 października Światowy Dzień Likwidacji Skrajnego Ubóstwa, Zgromadzenie Ogólne NZ postanowiło organizować w tym dniu doroczne obchody Międzynarodowego Dnia Walki z Ubóstwem (rezolucja 47/196 z 22 grudnia). Obchody mają uświadomić opinii publicznej potrzebę likwidacji ubóstwa we wszystkich krajach, a szczególnie w krajach rozwijających się i podkreślić wagę tego problemu dla społeczno-gospodarczego rozwoju.
_________________________________________________materiał przygotowany przez Ośrodek Informacji ONZ
październik 2002 r.
Zapraszamy do odwiedzenia stron:
Milenijne Cele Rozwoju dla Polski
International Day for The Eradication of Poverty
International Day for the Eradication of Poverty - 17 October 2002
International ATD Fourth World Movement
World Day to Overcome Extreme Poverty