W ciągu ostatnich 60-ciu lat misje pokojowe ONZ przekształciły się w jedno z głównych narzędzi stosowanych przez międzynarodową społeczność do opanowywania złożonych kryzysów, zagrażających międzynarodowemu pokojowi i bezpieczeństwu. Dziś przeszło 110,000 kobiet i mężczyzn – żołnierze, policjanci i pracownicy cywilni – służy w 16 misjach pokojowych na całym świecie - od wypalonych słońcem ziem Darfuru, po góry Demokratycznej Republiki Konga i brzegów Haiti. Liczba krajów, które wspierają misje personelem policyjnym i wojskowym wzrosła do 120 - obecnie tych krajów jest więcej niż kiedykolwiek. Wzmacniają one nie tylko misje ONZ; rosnąca liczba uczestniczących państw jest jednoznacznym wyrazem powszechnego szacunku, wsparcia i zaufania dla operacji pokojowych ONZ.
W 2000 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła przełomową Rezolucję 1325 na temat kobiet, pokoju i bezpieczeństwa. Po raz pierwszy w tej wieloaspektowej rezolucji Rada uznała, że to kobiety najbardziej cierpią podczas konfliktów zbrojnych i powinny mieć współmierną rolę w ich zapobieganiu oraz rozwiązywaniu.
Rezolucja kładzie nacisk na znaczenie równorzędnego udziału kobiet i ich pełnego zaangażowania we wszystkich wysiłkach mających na celu utrzymywanie i promowanie pokoju i bezpieczeństwa. Wśród wielu rekomendacji, rezolucja wzywa do poszerzenia roli i zwiększenia udziału kobiet w misjach pokojowych ONZ, do obejmowania funkcji wojskowych, policyjnych i cywilnych, jak również stanowisk przywódczych
Po wprowadzeniu Rezolucji 1325, ONZ, misje pokojowe oraz państwa członkowskie czyniły starania, by osiągnąć powyższe cele, ale rezultaty są dalekie od zadowalających. W przypadku pracowników cywilnych, udział kobiet, które pomyślnie przeszły rekrutację, zostały zatrudnione i wzięły udział w misjach pokojowych wynosi blisko 40 procent. Jeśli chodzi o służby mundurowe misji pokojowych ONZ, to postęp był znacznie słabszy i wynosi poniżej 3 procent udziału kobiet – personel mundurowy jest wysyłany przez państwa członkowskie. Na 10 000 funkcjonariuszy policji 8 procent stanowią kobiety, wśród 80 000 personelu wojskowego jest tylko 2 procent kobiet.
W dniu 29 maja 2009 r., w którym obchodzimy Międzynarodowy Dzień Uczestników Misji Pokojowych ONZ, składamy hołd wszystkim tym, którzy stracili życie broniąc pokój i służąc w misjach pokojowych. W 2008 roku 10 spośród 132 osób, które zginęły, było kobietami.
Tradycyjna rola misji pokojowych, których zadaniem było monitorowanie umów zawieszenia broni oraz przestrzeganie granic pomiędzy suwerennymi państwami, przekształciła się w duże wielowymiarowe misje pokojowe działające w rejonach objętych wojnami domowymi. Te nowsze misje są upoważnione do: inicjowania procesów politycznych poprzez promowanie dialogu narodowego oraz idei pojednania; ochrony ludności cywilnej; pomocy przy rozbrajaniu, demobilizacji i reintegracji kombatantów ze społeczeństwem; wspierania organizacji wyborów; ochrony i promowania praw człowieka; promowania reform sektora bezpieczeństwa krajowego; oraz do wspierania przywracania rządów prawa.
Te rozszerzone obowiązki bardziej niż kiedykolwiek zwiększają zapotrzebowanie na udział kobiet w misjach pokojowych. We wszystkich tych dziedzinach, kobiety biorące udział w misjach pokojowych udowodniły, że mogą pełnić te same role i te same funkcje, pracować w tak samo ciężkich warunkach, jak mężczyźni. W wielu przypadkach kobiety mają większe predyspozycje do wykonywania zadań misji pokojowych, włącznie z przeprowadzaniem rozmów z ofiarami przemocy seksualnej i przemocy na tle dyskryminacji płciowej, pracą w więzieniach dla kobiet, pomaganiem kombatantkom w procesie demobilizacji i reintegracji do życia w społeczeństwie, oraz szkoleniem kadetek na akademiach policyjnych.
Wkład kobiet jest tym bardziej cenny, że w środowiskach lokalnych, w których pracują kobiety w misjach pokojowych, stanowią one wzór do naśladowania, inspirując, samym swoim przykładem, kobiety i dziewczęta żyjące często w zdominowanych przez mężczyzn społeczeństwach. Pokazując tym kobietom i dziewczętom, że mogą robić wszystko – w dziedzinie polityki, bezpieczeństwa, prawa i porządku, medycyny, dziennikarstwa i innych – kobiety w błękitnych hełmach rzeczywiście ucieleśniają ideę “więcej siły dla wyższego statusu”.