facebook facebook instagram youtube

69. sesja Zgromadzenia Ogólnego ONZ

Sześćdziesiąta dziewiąta sesja Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych rozpoczyna się 16 września 2014 r.
Sześćdziesiąta dziewiąta sesja Zgromadzenia Ogólnego ONZ rozpocznie się we wtorek 16 września o godz. 15:00 w siedzibie głównej ONZ w Nowym Jorku. Po zakończeniu trwających tydzień obrad  odbędzie się wiele spotkań wysokiego szczebla.
Na 22 i 23 września zaplanowano, po raz pierwszy w historii, Światową Konferencję w Sprawie Ludności Rdzennej. Ma ona na celu zwrócenie uwagi na problemy, z jakimi zmaga się ludność tubylcza oraz wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk w zakresie korzystania z praw zgodnie  z Deklaracją o Prawach Ludności Rdzennej i późniejszymi dokumentami.
22 września odbędzie się również specjalna sesja Zgromadzenia Ogólnego, podczas której zostanie dokonana ocena postępów we wdrażaniu Programu Działań na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat. Celem Programu przyjętego podczas przełomowej Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju, która odbyła się w Kairze w 1994 r., jest osiągnięcie postępu społecznego i gospodarczego.  Zadaniem sesji jest również odnowienie poparcia politycznego dla zwiększenia postępu w powyższych dziedzinach również po 2014 roku.
Innym ważnym wydarzeniem zaplanowanym na 23 września jest Szczyt Klimatyczny 2014 zwołany przez Sekretarza Generalnego ONZ Ban Ki-moon'a, którego celem jest mobilizacja woli politycznej i ambitnych działań w walce ze zmianami klimatycznymi i dla zrównoważonego rozwoju.
Coroczna debata ogólna Zgromadzenia rozpocznie się 24 września i potrwa do 1 października. Głowy państw i szefowie rządów oraz wysocy rangą urzędnicy państwowi będą mieli okazję przedstawić swoje stanowiska w kwestii ważnych problemów światowych.  
 
Zobacz więcej:
DESA – Social Policy and Development Division http://undesadspd.org/IndigenousPeoples/WorldConference.aspx
 
======================================================================
Jego Ekscelencja Sam Kahamba Kutesa
Przemówienie po wyborze na przewodniczącego 69.  sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ
Nowy Jork, 11 czerwca 2014 r.
Organizacja Narodów Zjednoczonych powstała blisko 70 lat temu – przyświecały jej takie cele jak ochrona przyszłych pokoleń przed okropieństwami wojen, przywrócenie wiary w fundamentalne prawa człowieka i promowanie postępu społecznego i lepszych standardów życia w warunkach większej wolności. ONZ pozostaje najważniejszą areną ogólnoświatowych wysiłków na rzecz znalezienia rozwiązań dla problemów nękających ludzkość.  (…)
Również obecnie nasz świat zmaga się z wyzwaniami o globalnym zasięgu i znaczeniu. Dotyczy to głodu i ubóstwa; słabej edukacji i opiece medycznej; bezrobocia; słabej i niedostatecznej infrastruktury w wielu krajach rozwijających się; niewystarczającej i drogiej energii; zmian klimatycznych i podnoszących się poziomów mórz; konfliktów zbrojnych; oraz wyłaniających się zagrożeń dla bezpieczeństwa i pokoju, takich jak międzynarodowa przestępczość zorganizowana, terroryzm, piractwo i handel ludźmi. Te wyzwania nadal wymagają naszych wspólnych wysiłków. Takie kolektywne działania  czynią ONZ organizacją silną, wyjątkową i niezbędną.   
Czternaście lat temu światowi przywódcy przyjęli Deklarację Milenijną (rezolucja 55/2), zobowiązując się do osiągnięcia ośmiu Milenijnych Celów Rozwoju (Millennium Development Goals - MDG) do 2015 r., ze szczególnym naciskiem na socjoekonomicznych aspektach rozwoju, takich jak ubóstwo, zdrowie i edukacja. W niektórych obszarach osiągnięto znaczny postęp, jednakże był on nierównomierny pod względem realizacji celów w poszczególnych państwach i regionach. Pracując nad agendą rozwoju po 2015 roku musimy być pewni, że formułowane cele  zrównoważonego rozwoju powstaną w oparciu o  fundamenty Milenijnych Cele Rozwoju. Wypracowana agenda musi spełniać wymóg transformacyjności, a eliminacja ubóstwa i głodu oraz promocja zrównoważonego i inkluzywnego rozwoju gospodarczego muszą stanowić jej nadrzędne cele. Agenda rozwoju winna być holistyczna, zorientowana na działania i uniwersalna przy równoczesnym uwzględnieniu realiów regionalnych i krajowych, jak również różnych poziomów rozwoju. 
Niezbędną częścią agendy rozwoju po 2015 roku jest ustalenie sposobów jej wdrażania pod kątem zabezpieczenia środków finansowych, rozwoju i transferu technologii oraz tworzenia korzystnych warunków rozwoju. To wymaga wzmocnionego globalnego partnerstwa sprzyjającego partnerstwom pomiędzy rządami, zwiększenia roli sektora prywatnego, zapewnienia sprawiedliwych warunków dla międzynarodowego handlu oraz wspierania bezpośrednich inwestycji krajowych i międzynarodowych. Naszym ostatecznym celem powinno być opracowanie transformacyjnej agendy, która wspiera globalne  rozwiązania, nadaje kierunek wysiłkom rozwojowym państw i wzmacnia pozycję ludzi, tak aby mogli oni polepszyć swój byt i kształtować własną przyszłość.
Postępujące zmiany klimatyczne to jedno z ogólnoświatowych zagrożeń naszych czasów. Ich szkodliwe skutki objawiają się w uporczywych i ekstremalnych warunkach pogodowych, powodziach, długotrwałych suszach i podnoszących się poziomach mórz. Nie ma wątpliwości, że te zjawiska zagrażają egzystencji ludzkości. Szczególnie zagrożone pozostają małe państwa wyspiarskie. Mamy obowiązek chronić naszą planetę - dla siebie i przyszłych pokoleń. Dlatego też musimy walczyć ze zmianami klimatu, m.in. poprzez podjęcie środków łagodzących i adaptacyjnych. Środki finansowe i transfer technologii mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych celów. Podczas sześćdziesiątej dziewiątej sesji Zgromadzenia Ogólnego musimy nadać impet procesowi, który toczy się zgodnie z Ramową Konwencją Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu, co umożliwi osiągnięcie w 2015 r. globalnego porozumienia w sprawie zmian klimatu.   
W nadchodzącym roku będziemy celebrować historyczne wydarzenie, jakim jest siedemdziesiąta rocznica powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych. Dzisiejszy świat ogromnie różni się od tego w 1945 roku.  Podczas gdy zasady Organizacji pozostają niezmienne, zmieniający się świat zmusza nas do przystosowania się do nowej rzeczywistości. Rewitalizacja Zgromadzenia Ogólnego oraz reforma Rady Bezpieczeństwa i innych organów ma kluczowe znaczenie w tym procesie. Międzyrządowy proces negocjacyjny dotyczący reformy Rady Bezpieczeństwa dotychczas nie osiągnął pożądanego postępu. Podejmę współpracę z każdym państwem członkowskim, by osiągnąć dalszy postęp w tej kwestii. (…)
Musimy zwiększyć wysiłki na rzecz budowania pokoju i wspierać budowę skutecznych instytucji narodowych w krajach znajdujących się w okresie pokonfliktowym.  Ma to podstawowe znaczenie dla uniknięcia pogorszenia sytuacji i stworzenia odpowiednich warunków dla trwałego pokoju, odbudowy kraju i gospodarki oraz dalszego rozwoju. Powinniśmy również wzmocnić naszą wspólną determinację,  by zwalczać siły napędzające polaryzację i ekstremizm, których przejawem są gwałtowne ataki terrorystyczne przypominające nam o stałym zagrożeniu ideologią ekstremistyczną.   
Sojusz NZ na Rzecz Cywilizacji to ważna inicjatywa, którego celem jest  wzmocnienie tolerancji i wzajemnego zrozumienia oraz poprawa stosunków pomiędzy państwami i narodami o różnych kulturach i religiach. Dla osiągnięcia tych założeń będę dążył do zwiększenia roli Sojuszu. Będę wspierał także dalszy postęp w dziedzinie równouprawnienia płci i awansu społecznego kobiet. Sześćdziesiąta dziewiąta sesja Zgromadzenia Ogólnego zbiega się z dwudziestą rocznicą przełomowej konferencji w Pekinie, która wyznaczyła ramy i mapę drogową dla promowania praw kobiet i osiągnięcia równouprawnienia płci. Począwszy od 1995 roku ONZ i społeczność międzynarodowa poczyniły znaczący postęp w dziedzinie równouprawnienia, ale jeszcze wiele pozostaje do zrobienia. (…)
Proponuję, by sześćdziesiąta dziewiąta sesja Zgromadzenia Ogólnego odbyła się pod hasłem  “Realizacja zobowiązań i wdrażanie transformacyjnej agendy rozwoju po roku 2015". Czekają nas ważne zadania; mam nadzieję, że obecna sesja przyniesie znaczny postęp. Musimy nie tylko opracować i przyjąć agendę rozwoju po 2015 r., lecz również, co jest najważniejsze, zapewnić jej skuteczną implementacją.   
Będę dążył do tego, by to ludzie znaleźli się w centrum wszystkich naszych działań.  Jestem zmotywowany potrzebą transformacji socjoekonomicznej. Z przyjemnością będę współpracował z państwami członkowskimi na forum Zgromadzenia Ogólnego, by nadać kształt agendzie działań, która wyeliminuje ubóstwo i głód oraz stworzy warunki dla trwałego i inkluzywnego wzrostu, zatrudnienia i lepszego bytu dla wszystkich ludzi. (…)
Będę czynić wszelkie starania, by aktywnie i efektywnie kierować pracą Zgromadzenia Ogólnego. Zobowiązuję się, że będę przystępny i sprawiedliwy, a moje działania będą przejrzyste i zrównoważone. Liczę na poparcie i współpracę ze strony Zgromadzenia Ogólnego.   
-------------------------------------------------------------------------------------------
11 czerwca 2014 r. Sam Kahamba Kutesa został wybrany na przewodniczącego 69. Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. W dniu wyboru pełnił funkcję Ministra Spraw Zagranicznych w rządzie ugandyjskim, którą sprawował od 2005 r.
S.K. Kutesa urodził się w Ugandzie 1 lutego 1949 r. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem na wydziale prawa  Makerere University; jest adwokatem w Sądzie Najwyższym Ugandy.  Ukończył studia podyplomowe w zakresie praktyki prawniczej w Uganda Law Development Centre. Będąc prawnikiem, parlamentarzystą i przedsiębiorcą S.K. Kutesa posiada różnorodne doświadczenie w obszarze spraw międzynarodowych. Jest żonaty, ma sześcioro dzieci. 
 

2014-09-15

W serwisie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.

×