COVID-19 nie stanowi już międzynarodowego zagrożenia dla zdrowia publicznego, ale nadal krąży, a jego niszczycielskie skutki wciąż nam towarzyszą. Szkody ekonomiczne wyrządzone przez pandemię wciąż są odczuwalne. Wiele systemów opieki zdrowotnej boryka się z trudnościami. Miliony dzieci są zagrożone chorobami wynikającymi z pominięcia rutynowych szczepień. A trzy lata po opracowaniu pierwszych szczepionek przeciwko COVID-19 miliardy ludzi pozostają bez ochrony – głównie w krajach rozwijających się.
 
Kiedy nadejdzie kolejna pandemia, musimy bardziej się postarać. Ale nie jesteśmy jeszcze gotowi. Musimy przygotować się i działać wyciągając wnioski z doświadczeń związanych z COVID-19.
 
Pracując razem, świat musi poprawić nadzór nad wirusami, wzmocnić systemy opieki zdrowotnej i urzeczywistnić obietnicę Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego. Musimy wyrzec się  moralnej i medycznej katastrofy, jaką jest gromadzenie i kontrolowanie przez bogate kraje pandemicznych zapasów medycznych, oraz zapewnić wszystkim dostęp do diagnostyki, leczenia i szczepionek. Musimy też wzmocnić autorytet i finansowanie Światowej Organizacji Zdrowia.
 
Wysiłki te przynoszą rezultaty. Na wrześniowym spotkaniu wysokiego szczebla w sprawie zapobiegania, przygotowania i reagowania na pandemię uzgodniono stanowczą deklarację polityczną. Uzupełnia to negocjacje w sprawie porozumienia dotyczącego pandemii z Genewy.
 
W tym Międzynarodowym Dniu Gotowości na Epidemie wzywam kraje do wykorzystania tego rozpędu poprzez dostarczenie silnego, kompleksowego porozumienia, skoncentrowanego na równości, przed zgromadzeniem Światowej Organizacji Zdrowia w maju przyszłego roku.
 
Wspólnie wykorzystajmy wnioski płynące z COVID-19, przygotujmy się i zbudujmy sprawiedliwszy, zdrowszy świat dla wszystkich.