Przemoc wobec kobiet pozostaje nadal jednym z najbardziej haniebnych, systematycznych i powszechnych naruszeń praw człowieka na świecie. Przemoc jest zagrożeniem dla wszystkich kobiet i stanowi przeszkodę w realizacji wszystkich naszych starań na rzecz rozwoju, pokoju i równości płci w każdym społeczeństwie.
Wiele państw poczyniło znaczący postęp w zakresie zmieniania prawa, polityk, praktyk i postaw, które w przeszłości sprzyjały powstawaniu chaosu bezkarności wobec tego nikczemnego przestępstwa. Jednak wciąż pozostaje tyle do zrobienia, by zerwać zasłonę tolerancji, która nadal czasami otacza problem przemocy wobec kobiet.
W minionym roku nasze działania w tym zakresie ponownie nasiliły się. W oparciu o dogłębne badanie, przeprowadzone w 2006 roku przez mojego poprzednika, Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło przełomową rezolucję w celu wzmocnienia starań na rzecz eliminacji wszelkich form przemocy wobec kobiet. Rodzina Narodów Zjednoczonych zwiększa swoją działalność na wszystkich szczeblach – począwszy od nowych inicjatyw Komisji Regionalnych po polepszanie koordynacji i planowania na szczeblu krajowym. Prowadzone są działania mające na celu podnoszenie świadomości społecznej, budowanie woli politycznej i zapewnienie skutecznych metod reagowania. Pracujemy także nad propozycjami mającymi pomóc państwom oszacować rozmiar, rozpowszechnienie i skalę problemu przemocy wobec kobiet i skutecznie reagować na to zjawisko.
W celu zintegrowania wszystkich działań, zdecydowałem się przeprowadzić, do roku 2015, kampanię na rzecz eliminacji przemocy wobec kobiet, która obejmie cały system ONZ. Kampania skoncentruje się na trzech głównych obszarach: globalnej promocji walki z przemocą wobec kobiet, przewodnictwie ONZ na zasadzie przykładu i wzmocnionym partnerstwie na szczeblu krajowym i regionalnym, wspierającym działania Rządów, społeczeństwa obywatelskiego, sektora prywatnego i innych stron. Zaproponowałem by w każdym roku jeden punkt harmonogramu obrad Zgromadzenia Ogólnego był przeznaczany na rozpatrywanie problemu przemocy wobec kobiet. Zaapelowałem także do Rady Bezpieczeństwa, aby, w ramach rezolucji 1325 na temat kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, ustanowiono mechanizm poświęcony monitorowaniu zjawiska przemocy wobec kobiet i dziewcząt.
Uważam, że możemy czerpać wsparcie z propozycji poprawy wskaźnika struktury płci w Organizacji Narodów Zjednoczonych, zaprezentowanej przez Panel Wysokiego Szczebla do spraw Spójności Sytemu Narodów Zjednoczonych. Uważam, że moglibyśmy poczynić duży postęp w realizacji naszych celów zastępując obecnie istniejące odrębne struktury jedną dynamiczną instytucją. Taki nowy organ powinien być w stanie zaangażować wszystkie zasoby Organizacji Narodów Zjednoczonych w pracę na rzecz uwłasnowolnienia kobiet i realizację celu równości płci na całym świecie. Instytucja ta powinna także zmobilizować siły na szczeblu globalnym i sprawiać, że rezultaty osiągane na szczeblu lokalnym będą lepsze.
Przemoc wobec kobiet zawsze oznacza pogwałcenie praw człowieka; w każdym przypadku jest przestępstwem i jest niedopuszczalna. Traktujmy ten problem ze śmiertelną powagą, na jaką zasługuje – nie tylko w Międzynarodowym Dniu Eliminacji Przemocy wobec Kobiet, lecz na co dzień.