Ostanie lata przyniosły rozwój nowych form sądownictwa karnego - umiędzynarodowione sądownictwo karne, mieszane trybunały karne oraz hybrydowe sądownictwo karne. Instytucje tego typu powstały w Sierra Leone (Specjalny Sąd dla Sierra Leone, później zastąpiony przez Rezydualny Specjalny Sąd dla Sierra Leone), Kambodży (Nadzwyczajna Izba Sądów Kambodży) i Libanie (Specjalny Trybunał dla Libanu).
Za trybunał umiędzynarodowiony możemy uznać instrument pełniący funkcje sądownicze, mający na celu osądzenie zbrodni popełnionych podczas konfliktu zbrojnego, zamieszek i niepokojów. Celem umiędzynarodowienia trybunałów jest zapewnienie bezstronności postępowania sądowego w sytuacji, gdy pozostawienie osądzenia sprawców powyższych czynów wyłącznie w gestii organów krajowych nie gwarantuje rzetelności procesu sądowego.
Taki rodzaj sądownictwa stosuje się w sytuacjach, gdy istnieje: przynajmniej minimalna infrastruktura sądowa w danym kraju; rzeczywista chęć rozliczenia przeszłości i ograniczenia bezkarności; brak woli politycznej wśród społeczności międzynarodowej dla utworzenia w pełni międzynarodowego trybunału oraz brak środków na sfinansowanie klasycznego trybunału międzynarodowego.
Najważniejsze cechy wspólne dla tego typu sądownictwa, odróżniające go od Trybunałów ad hoc, to: mieszany skład sędziów, prokuratorów oraz personelu (przedstawiciele zainteresowanego kraju współpracują z przedstawicielami innych państw); finansowanie nie pochodzące z budżetu ONZ; umiejscowienie sądów na terenie kraju, w którym doszło do popełnienia osądzanych czynów. Ponadto, sądy te nie powstały na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w oparciu o rozdział VII Karty Narodów Zjednoczonych, w związku z czym państwa trzecie nie mają obowiązku współpracy z tymi sądami.