Dotyczy to każdego pracownika, każdej firmy i wszystkich regionów świata.
Setki milionów miejsc pracy zostało utraconych.
Szacuje się, że osoby pracujące w szarej strefie - często bez żadnych świadczeń pracowniczych i ochrony socjalnej - tylko w pierwszym miesiącu kryzysu odczuły 60-procentowy spadek zarobków.
W sposób szczególny ucierpiały kobiety pracujące w najbardziej dotkniętych tym problemem sektorach - jednocześnie to one są coraz bardziej obarczane nieodpłatną pracą opiekuńczą.
Młodzi ludzie, osoby z niepełnosprawnościami i wiele innych osób boryka się z ogromnymi trudnościami.
Wiele małych i średnich przedsiębiorstw - siła napędowa światowej gospodarki - może nie przetrwać.
Obecny kryzys na rynku pracy podsyca i tak już rosnące niezadowolenie i niepokój.
Ogromne bezrobocie i utrata dochodów na skutek pandemii COVID-19 powodują dalszą erozję spójności społecznej oraz destabilizację społeczną, polityczną i gospodarczą krajów i regionów.
To prawda, wiele firm i pracowników dostosowało się w innowacyjny sposób do zmieniających się warunków. Na przykład, miliony ludzi z dnia na dzień zaczęły pracować online, w wielu przypadkach z zaskakującym sukcesem.
Jednak najbardziej wrażliwe grupy są narażone na to, że staną się jeszcze bardziej bezbronne, a biednym krajom i społecznościom grozi, że popadną w jeszcze gorszą sytuację.
Potrzebujemy działania na trzech frontach:
Po pierwsze, zapewnienie natychmiastowego wsparcia dla zagrożonych pracowników, przedsiębiorstw, miejsc pracy i dochodów, aby uniknąć zamykania zakładów, utraty pracy i spadku dochodów.
Po drugie, należy zwrócić większą uwagę na zdrowie i działalność gospodarczą po zniesieniu obostrzeń, zapewniając bezpieczne miejsca pracy oraz prawa kobiet i najbardziej zagrożonych grup społecznych.
Po trzecie, już teraz musimy zmobilizować się na rzecz skoncentrowanej na człowieku, ekologicznej, zrównoważonej i inkluzyjnej odbudowy, która wykorzysta potencjał nowych technologii do stworzenia godnych miejsc pracy dla wszystkich - oraz wykorzysta kreatywne i pozytywne sposoby dostosowania się przedsiębiorstw i pracowników do obecnych czasów.
Dużo się mówi o potrzebie "nowej normalności" po tym kryzysie.
Ale nie zapominajmy, że świat przed COVID-19 był daleki od normalności.
Rosnące nierówności, systemowa dyskryminacja ze względu na płeć, brak szans dla młodych ludzi, stagnacja płac, gwałtowne zmiany klimatyczne - żadna z tych kwestii nie była "normalna".
Pandemia ujawniła ogromne niedociągnięcia, słabości i błędy.
Po tym kryzysie sytuacja na rynku pracy nie może i nie powinna wyglądać tak samo.
Nadszedł czas na podjęcie skoordynowanych globalnych, regionalnych i krajowych działań na rzecz stworzenia godnych warunków pracy dla wszystkich jako podstawy ekologicznego, inkluzyjnego i prężnego ożywienia gospodarczego. Dla przykładu, przesunięcie ciężaru podatkowego z płac i wynagrodzeń na opodatkowanie emisji dwutlenku węgla mogłoby pomóc w osiągnięciu tego celu.
Dzięki przemyślanym i terminowym działaniom na wszystkich szczeblach oraz Agendzie na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030 będącą naszym przewodnikiem, możemy wyjść z tego kryzysu silniejsi, z lepszymi miejscami pracy oraz jaśniejszą, równiejszą i bardziej ekologiczną przyszłością dla wszystkich ludzi.
--------------------------------------------------
Zobacz: Policy Brief: The World of Work and COVID-19