UNMOGIP
Grupa Obserwatorów Wojskowych Narodów Zjednoczonych w Indiach i Pakistanie
United Nations Military Observer Group in India and Pakistan
Miejsce działań: Indie, Pakistan
Żołnierze UNMOGIP obserwują granicę („linię kontroli”) pomiędzy Indiami a Pakistanem, 20 października 2005 r.
Na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ S/RES/ 39 (1948) w styczniu 1949 r. na granicy Indii i Pakistanu swoją działalność rozpoczęła Komisja Narodów Zjednoczonych dla Indii i Pakistanu (United Nations Commission for India and Pakistan - UNCIP), której celem było nadzorowanie przestrzegania zawieszenia broni. Na mocy rezolucji 91 (1951) z 30 marca 1951 r. funkcje UNCIP kontynuuje Grupa Obserwatorów Wojskowych Narodów Zjednoczonych w Indiach i Pakistanie (UNMOGIP).
Tło konfliktu
W sierpniu 1947 roku Indie i Pakistan uzyskały niepodległość. Na mocy Aktu o Niepodległości Indii prowincja Kaszmir miała sama zadecydować o swej przynależności do jednego z tych państw. Ostatecznie Kaszmir został przyłączony do Indii, co spotkało się z ostrym sprzeciwem władz pakistańskich. Jeszcze tego samego roku pomiędzy sąsiadującymi państwami wybuchła wojna. Już w styczniu 1948 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ na mocy rezolucji 39 ustanowiła Komisję NZ dla Indii i Pakistanu (UNCIP), która miała za zadanie pomoc przy rozwiązaniu sporu.
27 lipca 1949 roku Indie i Pakistan podpisały porozumienie w Karaczi, na mocy którego obie strony zgodziły się na ustanowienie linii zawieszenia broni, nadzorowanej przez ONZ. Wraz z wygaśnięciem mandatu UNCIP w 1951 roku Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję 91, ustanawiającą Grupę Obserwatorów Wojskowych Organizacji Narodów Zjednoczonych w Indiach i Pakistanie (UNMOGIP). Zadaniem UNMOGIP jest monitorowanie sytuacji oraz przedkładanie raportów Sekretarzowi Generalnemu i obydwu stronom konfliktu o naruszeniach zawieszenia broni, jak i innych wykroczeniach łamiących zasady porozumienia.
W 1971 roku ponownie wybuchła wojna między Indiami a Pakistanem, w wyniku której doszło do powstania Bangladeszu. Po podpisaniu zawieszenia broni, linia wytyczona w 1949 roku uległa zmianie. Z tego powodu RB przyjęła rezolucję 307, w której domagała się trwałego zawieszenia broni oraz powrotu jednostek na pozycje ustalone w porozumieniu w Karaczi. W lipcu 1972 roku Indie i Pakistan podpisały porozumienie określające tzw. „linię kontroli“, która odpowiadała linii wytyczonej w 1949 roku.
Od 1972 roku władze Pakistanu kilkukrotnie wnosiły skargi do UNMOGIP dotyczące łamania postanowień zawieszenia ognia. Natomiast władze Indii nie wniosły ani jednej skargi od 1972 roku, trwale i aktywnie współpracując z funkcjonariuszami UNMOGIP.
Mandat UNMOGIP obejmuje:
w latach 1949 – 1971
- nadzorowanie zawieszenia broni pomiędzy Indiami i Pakistanem,
- wsparcie dla doradcy wojskowego UNCIP,
od 1971 roku
- obserwowanie rozwoju sytuacji oraz przedkładanie raportów Sekretarzowi Generalnemu ONZ i obydwu stronom konfliktu o naruszeniach zawieszenia broni, jak i innych wykroczeniach łamiących zasady porozumienia.
Zobacz również:
United Nations Military Observer Group in India and Pakistan
http://www.un.org/en/peacekeeping/missions/unmogip/index.shtml