Specjalny Wysłannik ONZ, były prezydent Stanów Zjednoczonych Bill Clinton,
docenia wysiłki sił humanitarnych i wzywa do nowej mobilizacji
docenia wysiłki sił humanitarnych i wzywa do nowej mobilizacji
Genewa/Nowy Jork, 23 czerwca 2005 roku – sześć miesięcy po grudniowej klęsce tsunami, która spustoszyła region Oceanu Indyjskiego, organizacje najbardziej zaangażowane w odbudowę twierdzą, że największe wyzwania wciąż jeszcze leżą przed nimi. Do spraw, którymi należy zająć się w najbliższym czasie zalicza się wskazanie lokalizacji budowy domostw, podjęcie jak najszybszej odbudowy zniszczeń oraz ustalenie priorytetów obecnej fazy działań po udzieleniu natychmiastowej pomocy doraźnej.
Przemawiając w imieniu agend ONZ zaangażowanych w pomoc i odbudowę, były prezydent Bill Clinton powiedział, że choć natychmiastowa pomoc humanitarna była oszałamiająca, rozmiar pracy, jaką jeszcze należy wykonać, jest niewyobrażalny.
„Tragedia ta zbliżyła do siebie świat” – powiedział prezydent Clinton, Specjalny Wysłannik ONZ ds. Pomocy Ofiarom Tsunami. „Przez jakiś czas wszyscy koncentrowali się na ratowaniu ludzi nie zwracając uwagi na ich narodowość, pomijając kwestie polityczne i inne. Jednak, choć zakres doraźnej pomocy humanitarnej był bezprecedensowy, nie możemy lekceważyć ogromu pracy, która nas jeszcze czeka.”
Prezydent Clinton zwrócił się do ONZ i organizacji współpracujących o utrzymanie tempa odbudowy charakterystycznego dla pierwszych sześciu miesięcy. Proces odbudowy regionu po klęsce żywiołowej – powiedział – jest w szczególnie trudnej fazie przejściowej. Plan długoterminowej rekonstrukcji jest prawie sfinalizowany, lecz nadal daleki od wdrożenia.
„Naszą pracę, której celem jest udzielenie pomocy narodom i społecznościom, można porównać do maratonu” – powiedział prezydent Clinton. – „Musimy jednak przebiec ten maraton w tempie sprinterskim, poruszając się w sposób skoordynowany i odpowiedzialny, by nasza misja zakończyła się sukcesem. Losy milionów ludzi zależą od naszych przyszłorocznych działań.”
Prezydent Clinton zauważył, że koordynacja działań różnych podmiotów, w tym agend ONZ, Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, w znacznym stopniu ograniczyła spustoszenia.
„Zapewnienie skutecznej pomocy krajom dotkniętym tsunami wciąż będzie niezwykle trudne, i dlatego wszyscy zaangażowani w tę działalność muszą ściśle ze sobą współpracować. Koordynacja działań instytucji, w tym Międzynarodowej Federacji i agend ONZ, do tej pory pozwoliła znacznie ograniczyć cierpienia” – powiedział Johan Schaar, Specjalny Przedstawiciel Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca ds. Działań Ograniczających Skutki Tsunami.
Dzięki szczodrości donorów z całego świata, agendy ONZ oraz Międzynarodowa Federacja dostarczyły niezbędne do przeżycia dobra milionom tych, którzy przetrwali kataklizm w całym regionie. Na przykład:
- 2 miliony mieszkańców Indonezji, Sri Lanki i Malediwów otrzymało pomoc żywnościową w ramach Światowego Programu Żywnościowego (WFP); 1 051 200 ludzi dziennie zaopatrywanych jest przez Fundusz Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci (UNICEF) w wodę pitną.
- Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca udzieliła ponad milionowi ludzi pomoc humanitarną obejmującą: żywność i zaopatrzenie, schronienie, opiekę medyczną (prewencyjną i leczniczą), dostęp do wody i artykułów sanitarnych oraz wsparcie psychologiczne.
- By zapobiec malarii, UNICEF zapewnił moskitiery dla niemal 240 000 ludzi.
- Dzięki pomocy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i UNICEFu ponad 1,2 miliona dzieci w wieku od 6 miesięcy do 15 lat zaszczepiono przeciwko odrze. Niemal 847 000 dzieci otrzymało witaminę A.
- Ponad 120 ekspertów WHO oraz Globalnej Sieci Alarmu Epidemiologicznego i Interwencji współpracowało z ministrami zdrowia, krajowymi i międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi w celu szybkiego wykrywania, rozpoznawania i reagowania na rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych na obszarach dotkniętych tsunami.
- W ciągu trzech miesięcy WHO dostarczyło apteczki pierwszej pomocy dla 1 910 000 ludzi, zestawy chirurgiczne wystarczające na 10 000 zabiegów, jak również środki do leczenia biegunki dla 4 000 chorych.
- Ponad 30 000 ludzi korzysta z programów UNDP "cash-to-work" w prowincji Aceh i na Sri Lance. Program Narodów Zjednoczonych do Spraw Rozwoju (UNDP), Międzynarodowa Organizacja Pracy (ILO) oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) podjęły także działania mające na celu odbudowanie produkcji rolniczej i rybackiej w regionie.
- Ponad 561 000 dzieci skorzysta z zestawów do nauki dostarczonych przez UNICEF. UNICEF podjął się również odbudowy 1 573 szkół.
- Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji (IOM) wybudowała na Sri Lance i w prowincji Aceh około 1 500 tymczasowych schronień dla 7 500 ludzi.
- Szacuje się, że 211 000 dzieci skorzystało z pomocy psychosocjalnej zorganizowanej przez UNICEF.
- Przejrzystość i odpowiedzialność: wszystkie wydatki systemu ONZ zostały zamieszczone na stronie internetowej http://ocha.unog.ch/ets/
Patrząc w przyszłość
Obecnie działania przeszły z fazy doraźnego ratowania życia do fazy długoterminowej odbudowy. Prezydent Clinton nakreślił cztery priorytety na nadchodzące tygodnie:
Po pierwsze, potrzebny jest plan działań odbudowy, w ramach którego wszystkie jednostki – agendy ONZ, organizacje pozarządowe, donorzy, rządy krajów dotkniętych tsunami oraz sektor biznesu – uzgodnią, jakie działania należy podjąć, kto je podejmie, gdzie i kiedy. Podmioty te muszą skoordynować swoje działania i ponosić odpowiedzialność za ich wykonanie.
Po drugie, należy zorganizować szkolenia zawodowe dla ludności w celu umożliwienia jej zdobycia źródła utrzymania. Jednocześnie należy wzmocnić lokalne struktury rządowe i pozarządowe, by mogły skutecznie wykonywać swoje zadania.
Po trzecie, ludzie pozbawieni swoich domów muszą zostać przeniesieni z namiotów do lepiej wyposażonych tymczasowych schronień.
Po czwarte, priorytety długoterminowe powinny uwzględniać potrzeby osób najsłabszych, w tym kobiet i dzieci.
Prezydent Clinton zauważył, że pełna odbudowa regionów najbardziej dotkniętych przez tsunami zajmie od dwóch do pięciu lat, a w poszczególnych obszarach może potrwać nawet dziesięć lat. Według szacunków rządów krajów dotkniętych kataklizmem całkowita rekonstrukcja ma kosztować 8,9 miliarda dolarów.
Agendy ONZ działające na terenach spustoszonych przez tsunami donoszą, że i tak już przeciążone struktury rządowe muszą skupić swą uwagę na rozwiązaniu wielu skomplikowanych i czasochłonnych kwestii takich jak określenie własności ziemi, podział gruntów czy rozmiar brzegowych stref ochronnych.
Plany odbudowy
W ciągu następnych sześciu miesięcy agendy ONZ i organizacje pozarządowe, we współpracy z władzami poszczególnych krajów, podejmą działania w następujących dziedzinach:
- Mieszkalnictwo: W całym regionie powstaną dziesiątki tysięcy domostw.
- System wczesnego ostrzegania: Obecnie opracowywane są plany stworzenia systemu wczesnego ostrzegania na obszarze Oceanu Indyjskiego.
- Infrastruktura: Kluczowe porty w prowincji Aceh i na Malediwach zostaną odbudowane wraz z najważniejszymi drogami i pozostałą infrastrukturą.
- Woda: Co najmniej 80% ludności prowincji Aceh, Sumatry Północnej i najważniejszych rejonów Malediwów zapewni się dostęp do słodkiej wody i kanalizacji.
- Źródła utrzymania: Utworzono okresowe miejsca pracy dla 17 000 ludzi w Indonezji. Organizowane są również działania odtworzenia rynku pracy, szczególnie w ciężko dotkniętym przez katastrofę sektorze rybackim.
- Zdrowie: Ośrodki zdrowia, szpitale oraz regionalne punkty dostaw we wszystkich obszarach dotkniętych tsunami są odbudowywane lub remontowane.
- Szkoły: W Indonezji powstaje ponad 200 tymczasowych szkół.
Więcej informacji można uzyskać na stronach internetowych:
UNICEF: www.unicef.org
OCHA: http://www.reliefweb.org/
UNDP: www.undp.org
WFP: www.wfp.org
IOM: www.iom.int
WHO: www.who.org
IFRC: www.ifrc.org